ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายในป่าดึกดำบรรพ์ เล่ม2

หลังจากที่โลกล่มสลาย ฟางเจี้ยนที่ใช้ชีวิตมาอย่างเหน็ดเหนื่อยต้องการที่จะพักผ่อนและปลดภาระ แต่เขากลับก้าวเข้าสู่ยุคดึกดำบรรพ์ที่มนุษย์ยังใช้ชีวิตเหมือนลิง นอนในถ้ำและออกล่าสัตว์ เก็บพืชป่าประทังชีวิต ฤดูหนาวก็ขาดแคลนอาหารจนผอมแห้งเหมือนก้างปลา

สถานการณ์นี้มันประหลาดนิดหน่อย เศษอุกกาบาตกระแทกหัวเขาแรงเกินไปเหรอ? หรือไม่ก็การที่จู่ ๆ เขาโผล่มาที่นี่ต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญ พระเจ้าอยากให้เขาพัฒนาชนเผ่า สร้างอารยธรรม ให้ความรู้ด้านการปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์ กลายเป็นนักบวชที่น่าเคารพแก่คนในเผ่า และท้ายที่สุดก็จะเป็นตำนานเล่าขาน!

โอ้ ช่างแม่งสิ! ชักจะเพ้อเจ้อกันไปใหญ่ ทำไมเขาต้องทำให้ตัวเองเหนื่อยแบบนั้นด้วย แค่ตัวเองยังจะไม่รอดอยู่แล้ว เขาไม่อยากทำงานหนักอีกต่อไป เขาแค่อยากจะนอน!