สาวโก๊ะทะลุมิติ มาใช้ชีวิตในยุคโบราณ

“เอ่อ!!! พอดีข้าหยิบมันก่อน” หลิวฟางเหนียงพูดพร้อมเงยหน้าขึ้นมองคนปริศนาผู้นั้น แต่แล้วสิ่งที่นางเคยวาดฝันไว้ก็เกิดขึ้นในที่สุด มือของหลิวฟางเหนียงที่ถือกำไลหยกอยู่ตอนนี้ นางได้ปล่อยกำไลหยกชิ้นนั้นให้กับเขาไปแล้ว

“ไม่เป็นไร ข้าหยิบช้าเอง กำไลหยกชิ้นนี้ควรเป็นของเจ้า” เฉินลีหยางยื่นกำไลหยกคืนหลิวฟางเหนียง แต่เมื่อหลิวฟางเหนียงได้ยินเสียงอันไพเราะนั้นที่เปล่งออกมาจากปากเรียวบางมีสีชมพูอ่อนของชายผู้นี้แล้ว ทำให้นางต้องนิ่งอึ้งไป แต่นางก็ไม่อาจห้ามสายตาไม่ให้สำรวจใบหน้าหวานราวกับผู้หญิงของเขาได้ ดวงตากลมโตมีประกาย ขนตายาว คิ้วเข้มไม่หนา จมูกโด่งนิดหน่อย ทั้งหมดนี้สมส่วนกันมากจริงๆ ผู้หญิงเช่นข้าเห็นแล้วยังอายจนอยากเอาหัวมุดใต้ดินไปเลยล่ะ

“นี่เจ้า น้ำลายของเจ้าไหลออกมาจากปากแล้วนะ” ฟางเหนียงที่ตอนแรกจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พอได้ยินเช่นนั้นนางรีบยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำลายตัวเองอย่างไม่นึกคิดอะไร แต่แล้วนางก็ต้องหน้าอายเพราะน้ำลายของนางไม่ได้ไหลออกมาอย่างที่เขาบอก