คิดว่าได้ แล้วจะทิ้งกันง่ายๆ เหรอ

เกิดเป็นผู้ชายอย่างผมนี่ โคตรลำบากเลย...

ไหนจะมีทั้ง มดลูก รังไข่ ช่องคลอดอันน้อยนิด

แถมยังท้องได้อีก

แน่ล่ะ... ก็ผมไม่ใช่คนบนโลกนี้นี่ ผมคือ R25 มนุษย์ต้นแบบจากดาวซีตัสนี่นา

หลังจากทดลองทำให้ตัวเองท้อง ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์มาหลายครั้ง ผมก็ไม่มีวี่แววว่าจะท้องซะที

เพราะอย่างนี้ไง ผมถึงต้องหาพ่อพันธุ์ซักคน มาทำให้ตัวเองท้อง

แต่เรื่องมันไม่ง่าย เพราะผม ดันเจอศัตรูเก่าที่นี่

ผมถูกผมถูกทำร้าย กลายเป็นคนความจำเสื่อม

จนต้องจับพลัดจับผลู มาอยู่บ้านเจ้าพ่อไอทีหนุ่มหล่อ

กลายเป็นบอดี้การ์ดของเจ้านาย

แต่เพราะนายท่าน พ่อของเจ้านาย อยากมีลูกสะใภ้

ผมเลยต้องช่วยเป็นแฟนหลอกๆ ของเจ้านาย เรื่องมันยิ่งยุ่งยากขึ้นไปอีก เมื่อผมกับเจ้านายมีอะไรกัน และผมตั้งท้อง ทั้งที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ตัวเองเป็นใคร มาจากไหน
ไตเตื้ล

วินาทีนี้เอง สติของนทีก็ขาดผึง จากที่จะอดทนอดกลั้น ก็ยอมโอนอ่อนผ่อนตาม เพียงลำแสงสีฟ้าเล็กๆ ปรากฏขึ้นกลางนัยน์ตาทั้งคู่ ก็ตรึงเจ้านายหนุ่มไว้กับเกลียวคลื่นสวาทของเขาแล้ว
ไม่รู้ทำไม เพียงแค่การเล้าโลมไปทั่วกาย ถึงทำให้นทีรู้สึกว่า นี่เป็นสิ่งที่ใครสักคน ต้องการให้เขาทำ ไม่ใช่เพียงการก้มหน้าลงไป ใช้เรียวลิ้นแตะทักทาย ใช้ปากกับส่วนนั้นของเจ้านายเท่านั้น แต่ใครสักคน ส่งเสริมให้เขาทำมากกว่าแค่การดูดดึงจากภายนอก จึงยอมให้ตัวเองคลานสี่ขารอท่า ให้เจ้านายหยัดกายขึ้นมา แล้วค่อยๆ แทรกกลางกายแกร่งแข็งขึงนั้น ผ่านเข้าไปสำรวจภายในโพรงถ้ำหลืบเร้น ที่ไม่เคยมีใครได้ล่วงล้ำกล้ำกรายมาก่อน
ยิ่งวสุธาเคลื่อนกายออกไป แล้วกระทั้นเข้ามาจนสุดกาย นทีก็เผลอครางกระเส่า อย่างไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป...