ต้องพิษบุปผา

"ข้าอยากเลี้ยงนางไว้"

กู่หลี่จวิน มักโปรดปรานบุปผางามเป็นพิเศษ เขามักเที่ยวเสาะแสวงหาเพื่อได้เชยชมความงามที่ทุกคนต่างร่ำลือ
กระทั่งได้พบเจอกับบุปผาดอกพิเศษที่ทำใจให้แตะต้องไม่ได้ ตีจากไม่ได้ และยกให้ใครอื่นมิได้

........................................................

คนหนึ่งอยากถนอมนางไว้ให้เบ่งบานอยู่ข้างกายเขาตลอดไป
ทว่าคนที่ถูกถนอมกลับไม่ได้ต้องการและเรียกร้องให้เขาลิ้มลองนางทุกลมหายใจเข้าออก

........................................................

“นายน้อย” เสียงหวานกระซิบแผ่วเบา ร่างกายอ่อนปวกเปียกไปหมด ขาทั้งสองถูกแยกออกกว้างยิ่งขึ้น พร้อมกู่หลี่จวินที่เลื่อนตัวขึ้นทาบทับนาง จูบเบาๆ ที่ริมฝีปากนุ่ม ก่อนกระซิบเสียงแหบต่ำ
“ผ่อนคลายหน่อยเพียวหลิว”

........................................................

นิยายจีนโบราณอีโรติก จบสุขนิยม เเต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเพียงเท่านั้น หากผิดพลาดประการใด ผู้เเต่งต้องขออภัยไว้ล่วงหน้า และเนื่องจากเป็นนิยายที่มีฉากวาบหวิว อีโรติก จึงขอนักอ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ