ข้าจะล่อลวงขุนพล

นิยายวายจีนโบราณ เรื่องที่ 3 ในซีรีย์ "ล่อลวง"
1) ข้าจะล่อลวงนักฆ่า 2) ข้าจะล่อลวงมือปราบ 3) ข้าจะล่อลวงขุนพล
========================================================
อี้เจียหนานลืมตาขึ้นมองคนตรงหน้า
“เจ้าไม่ใช่แม่นางซุนนี่! ข้าจะเอาแม่นางซุน ไม่เอาบุรุษอย่างเจ้า!”
“หึ! ท่านไม่เอาบุรุษอย่างข้าอย่างนั้นหรือ? ผู้ใดกัน? แอบลักหลับข้าในตอนที่ข้าแพ้น้ำผลไม้” เหยาโม่หลินพูดขึ้นอย่างเหลืออด
“เป็นเจ้าต่างหากที่เมามายกอดรัดข้าไม่ยอมปล่อย ซ้ำยังเรียกชื่อข้าซ้ำๆ สุดท้ายยังเป็นเจ้าที่ดึงข้าไปกอดแล้วก็จูบราวกับคนคลั่ง” มือใหญ่ยึดข้อมือของเหยาโม่หลินเอาไว้แน่น เขายื่นหน้ามาจ้องเหยาโม่หลินเขม็ง
“จริงหรือขอรับ?” ใบหน้าของทหารรับใช้เผือดสี
“เจ้าปลุกอารมณ์ข้าจนทนไม่ไหว หากข้าไม่ระบายออกคงจะจุกอกตาย”
“แต่...แต่ท่านทำเช่นนั้นแล้วก็ไม่ยอมอธิบายข้าสักคำ”
“ตอนนั้นข้ากำลังพยายามหาคำตอบว่าเหตุใดข้าจึงรู้สึกเช่นนั้นกับเจ้า?”
เหยาโม่หลินหน้าตึงขึ้นทันที
“วันนี้ท่านก็ไปหลับนอนกับนางคณิกามาแล้วนี่? คงคิดจะมาบอกข้าว่าท่านก็แค่คึกคะนองตามประสาบุรุษ”
“แล้วทีเจ้าเล่า? เจ้าไปนั่งชิดไหล่กระซิบกระซาบกับองครักษ์หนุ่มรูปงามที่ร้านน้ำชา เจ้าคิดจะไปหลับนอนกับเขาหรือ?”
“หึ! ข้าจะหลับนอนกับผู้ใด เกี่ยวอันใดกับขุนพลอี้เล่า?”
“ข้าไม่อยากเห็นเจ้าไปอยู่ใกล้ชิดกับบุรุษใดทั้งนั้น”
ชายหนุ่มในอ่างน้ำดึงท้ายทอยของเหยาโม่หลินเข้าหาแล้วทาบริมฝีปากแนบสนิทอย่างรวดเร็ว
===============================================