เกสรเสน่หา

คำขอแต่งงานถูกปฏิเสธเพราะคิดว่าเขาจน ทำให้หัวใจกฤษด้านชาดุจดั่งหินผา วันหนึ่งสาวน้อยไร้เดียงสา มีใบหน้าคล้ายคนรักเก่า ปรากฎตัวขึ้นในคฤหาสน์บ้านตะวัน ความรู้สึกรัก เกลียด แค้น ถูกกระตุ้น จนพลาดพลั้งเกือบขืนใจเธอ ชายผู้เลอโฉม รู้สึกผิด จึงคิดร่ายมนต์รักเพื่อครอบครอง แต่มิสมปรารถนาเสียที
คืนนั้น! ต้องขอบคุณเกสรดอกไม้พิษ ร่างอรชรอ้อนแอ่น ร่ายพลิ้วไหวในอ้อมอกอย่างบ้าคลั่ง


~°~ขอสปอยนิยายตัวเอง~°~
“พี่กฤษณ์ขา…ช่วยนิชาด้วยค่ะ ช่วยด้วย…” สาวน้อยกระซิบเบา ๆ รู้สึกมึนเมา หื่นกำหนัดอย่างรุนแรง ไร้ซึ่งยางอาย รู้แต่ว่าอยากให้ชายตรงหน้าฟัดเธอหนัก ๆ เลือดภายในกายร้อนพุ่งกระจายทั่วทุกอณูผิว รอคอยไม่ไหวจนต้องรุกรานเอง ด้วยการกดจมูกไซ้หากลิ่นชายบนคอหนา นิ้วมือเรียวพยายามถอดสูทออก
นายหัวกฤษณ์เอียงคอ ให้ความสะดวกเต็มที่ โค้งสุดตัวคว้าผ้าขนหนูพันรอบตัวที่เย็นเฉียบ แขนแกร่งช้อนร่างที่ดิ้นดุกดิก ริมฝีปากบางซุกซน จูบยั่วไม่เลิก แววตาเคลิ้มยั่ว จ้องเขาดั่งเหยื่อชิ้นงาม เขาวางเธอลงบนเตียง ใช้ฝ่ามือประคองใบหน้าหวาน พูดเสียงหนักแน่น
“นิชาใจเย็น ๆ ครับ สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ”
นิชาเหวี่ยงผ้าขนหนูออกจากตัว ทั้งร้อนทั้งเกะกะ กระโจนเข้ากอดร่างใหญ่อย่างไม่สนใจ รู้แค่เพียงว่า รู้สึกสดชื่นเมื่อต้องกายแกร่ง อยากสัมผัสอยู่นาน ๆ และคงมีเพียงเขาเท่านั้น ที่จะช่วยดับความร้อนรุ่มข้างในได้
~°~ ~°~ ~°~ ~°~
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านนักเขียนมือใหม่ค่ะ
หากงานแรกมีคุณค่าพอที่นักอ่านทุกท่านจะให้หัวใจก็อย่าได้รีรอที่จะกดนะคะ
จะดีใจอย่างมากที่สามารถสละเวลาเขียนคำชมหวานๆให้นักเขียนหน้าใหม่ได้ใจฟู
หรือแม้แต่คอมเม้นต์ด้านลบ เราพร้อมจะปรับปรุงการเขียนของตัวเองตลอดเวลาค่ะ
("แรกๆก็อย่าให้ยาแรงนักนะคะ" )เสียงกระซิบจากนักเขียน
ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆนักอ่านทุกท่านค่ะ
สุรารักษ์
ปล.ฝากเพื่อนๆติดตามผลงาน