ไร้ พันธนาการ

“นามของข้าคืออวี่เซวียน ตัวข้านั้นเคยเฝ้ารักและปักใจในคนผู้หนึ่ง เมื่อคราที่ถูกหักหลังจากคนผู้นั้น
ข้าย่อมเจ็บแค้นใจบ้างเป็นธรรมดา พวกท่านทั้งหลายเล่า เคยแค้นใครสักคนบ้างหรือไม่”

สำหรับใคร ที่สงสัยในเนื้อหา ภาษา สำนวนหรือพล๊อตเรื่อง รบกวนอ่านจบจนและวิเคราะห์แล้วค่อยตัดสินด้วยค่ะ [หมอนไหว้ย่อ]

ในเรื่องสำนวนหรือภาษา หากตกหล่นหรือผิดพลาดประการใด สายหมอนใคร่ขออภัยมา ณ ที่นี้ ที่นู่น และที่แห่งโน้น >< หยอกๆ

นิยายเรื่องนี้ดราม่าไหม ก็มีนะคะ ดราม่าเล็กๆ
ขอเชิญทุกท่านพับกบ! เอ้ย พบกับ!!! คณะตลกตัวน้อยที่มาแต่งแต้มสีสันเล็กๆ
#ไป๋อี้เกอเกอ จอมมารรุ่นเยาว์และอาเยว่ จิ้งจอกตัวน้อย
“เอาละ! แปลงร่างเป็นมนุษย์ตัวน้อยได้แล้ว” ไป๋อวี้กล่าวพลางชี้ไปให้อาเยว่ดูเด็กน้อยที่ยืนอยู่ไม่ไกลเพื่อเป็นตัวอย่าง หากแต่เมื่อหันมาดูผลงานเมื่อตนนั้นได้สั่งสอนลูกสมุนตัวน้อยแล้วนั้น ไป๋อวี้ก็แทบจะหงายหลังล้มลงไปในทันที
“เพ้ย! ทั่วทั้งแดนมนุษย์แห่งนี้จะมีผู้ใดที่จะมีหูแหลมๆ โผล่ออกมาเช่นเจ้า เก็บหูกางๆ ของเจ้าลงไปเสีย” ไป๋อวี้กล่าวพลางชี้ไปที่หูจิ้งจอกของอาเยว่ที่โผล่ออกมาอย่างเห็นได้ชัด
“เกอเกอ ข้าเก็บหูลงแล้วเจ้าค่ะ” จิ้งจอกน้อยรับคำและทำตามอย่างว่าง่าย
ไป๋อวี้ได้ยินอาเยว่กล่าวเช่นนั้น ก็ลอบยิ้มด้วยความพอใจ อย่างน้อยอาเยว่ก็พอจะพูดจารู้ความอยู่บ้าง
หากแต่ความพอใจนั้นกลับเกิดขึ้นและดับไปในเวลาอันเพียงไม่นาน
“เจ้านี่มันได้มารดาของเจ้ามาเต็มๆ เสียจริงอาเยว่! เกอเกอผู้นี้บอกให้เจ้าเก็บหูของเจ้าให้ดี แต่หูก็เก็บไปแล้ว แล้วเหล่าหางทั้งเก้าที่ส่ายสะบัดไปมาของเจ้านี้มันคือสิ่งใดกัน!!!” ไป๋อวี้ผู้นี้เหนื่อยล้าแทบอยากจะลาขาดจากทั้งสามพิภพนี้เสียเหลือเกิน


ด้วยรัก
สายสมร