ฝากดินเคียงดาว

มติมนต์อยู่ตึกเดียวกับผู้ชายคนนั้นมาสองปี
เพิ่งได้เจอกันเพราะสงครามซื้อตึก
เพิ่งรู้ว่าเขาทำงานแวดวงเดียวกับพ่อแม่เธอ
เพิ่งรู้ว่าเขาชื่อภพพัทธ์ และร้าน Poppat ของเขาก็ไม่ใช่ร้านพ็อพแพตอย่างที่เข้าใจ

จากนั้นก็ได้รู้อดีตอันแสนเศร้าที่ทำให้เขาอยู่อย่างโดดเดี่ยว

มติมนต์ว่ามันชักแปลก คนรอบตัวเขามักจะเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมาแล้วขับ ที่เหมือนจะมีใครบางคนได้ประโยชน์

คิดไปคิดมา เสียงมาตี้ โฮล์มส์ในหัวก็กระซิบบอกว่าโลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญขนาดนั้น
สืบไปสืบมามันก็ชักแปลกมากขึ้นเรื่อยๆ

คดีแปลก?

เปล่า ความรู้สึกเธอที่มีให้เขานี่แหละ แปลก แปลกมาก แปลกมากขึ้นทุกวันด้วย!