เรารักษ์ชุมพร

สีมาเล่าเรื่อง “น้ำท่วมเมืองชุมพร” ให้พ่อแม่ของโสภีฟัง ทำให้พ่อกับแม่ของโสภีได้แต่สงสารสีมา สีมาเล่าว่า หลังจากในหลวง ร.๙ มาแก้ปัญหา โดยการขุดคลองหัววัง-พนังตัก อย่าให้น้ำไหลเข้าชุมพร ในเมืองชุมพรก็ไม่มีใครเสียชีวิต หรือบ้านช่องทรัพย์สินเสียหาย เพราะน้ำท่วมอีก ทำให้นายสมานและนางพรจันทร์ รู้สึกปลาบปลื้มแทนชาวชุมพร แต่ก่อนจะขึ้นรถเพื่อเดินทางไปชมแก้มลิง หรือหนองใหญ่ และสะพานข้ามคลองขุดของในหลวง โสภีถามคุณตาเกื้อบุญว่า
“คุณตาคะ แล้วก่อนหน้านั้น ทำไมจึงไม่มีใครในชุมพร คิดแก้ปัญหาเรื่องนี้?”
“มีคนคิดแก้มาก่อนแล้ว” คุณตาบุญเกื้อตอบและว่า “กรมชลประทาน ได้ขุดคลองลัดขึ้นที่บ้านสามแก้ว ตำบลนาชะอัง เพื่อแบ่งน้ำที่ไหลเข้าสู่แม่น้ำท่าตะเภา ให้อ้อมไปออกคลองด้านข้าง ซึ่งใน 10-20 ปีแรกแก้ได้ แต่ความที่ตัวเมืองชุมพรตั้งอยู่ในที่ลุ่ม มีภูเขาสูงด้านทิศตะวันตก เป็นแหล่งต้นน้ำ ไหลมาจากอำเภอท่าแซะ และส่วนหนึ่งมาจากเทือกเขา ในอำเภอบางสะพาน ประจวบคีรีขันธ์ อีกแหล่งมาจากป่าเขารอยต่อ ชุมพรกับระนอง ไหลผ่านตัวเมืองชุมพร คือ แม่น้ำท่าตะเภา…
“ประกอบกับหลาย ๆ ปีที่ผ่านมา เมืองชุมพรยังไม่ขยายกว้าง ขึ้นมากเท่าปัจจุบัน แม่น้ำลำธารเท่าที่มีก็ยังไหลคล่อง แต่พอมีการถมดิน ก่อสร้างถนนและบ้านเรือน มากขึ้น ๆ จนเป็นการปิดกั้นขวางทางน้ำ พอวันที่ ๑๘ ถึงวันที่ ๒๒ สิงหาคม ในเขตเทศบาลเมืองชุมพร ระดับน้ำท่วมสูงสุด แบบไม่เคยมี คือบางที่น้ำท่วมสูงถึง ๓ เมตร
“ทำให้ทรัพย์สินของทางราชการ ห้างร้าน รถยนต์...จมน้ำ บ้านเรือนประชาชน เสียหายมากกว่าครั้งไหน ๆ ในหลวงจึงทรงต้องช่วยแก้ไข โดยให้รีบขุดคลองหัววัง-พนังตัก ให้เสร็จโดยเร็วที่สุด แต่จังหวัดไม่มีเงินงบประมาณ ในหลวงจึงทรงต้องใช้ทรัพย์สินส่วนพระองค์ ช่วยขุดคลองหัววัง-พนังตักเสร็จในเวลา 4 เดือน...”