บทกลอนขับหนังตะลุงเรื่อง พระมหาชนก

คำโปรยหนังสือ “ขอเดชะ ฝ่าละออง ธุลีพระบาท...” อำมาตย์ รายงาน ข่าวสารแถลง
“ณ บัดนี้ มีเหตุ เภทภัยแรง ข้ารีบแจ้ง เพื่อป้อง คุ้มครองวัง”
พระอริฎ ฐชนก ตกใจถาม “ท่านรู้ความ อะไรมา อย่าหันหลัง”
อำมาตย์ชั่ว ทูลไป หัวใจชัง “พระองค์ควร ระวัง พระอนุชา
อนุชา โปลชนก ยกตนแยก กำลังแทรก ราชภัย เพื่อไขว่หา...
มีมากหลาย พฤติการณ์ ที่ผ่านตา อาศัยว่า คนหนุ่ม คุมกองทัพ
ทรงใกล้ชิด สนิทสนม กับทหาร จึงคิดการณ์ เป็นใหญ่ ใช้ตำรับ
แอบซ่องสุม ไพร่พล พหลลับ กิติศัพท์ ลือเล่า ข่าวภายใน
ทั้งสะสม กำลัง และอาวุธ พบพิรุธ ผิดตา น่าสงสัย
เหมือนไม่ซื่อ ต่อองค์ พระทรงชัย ขอพระทรง ตัดไฟ แต่ต้นลม”
“ท่านอำมาตย์ คิดมาก ลำบากเล่า พระน้องเรา คงไม่ผิด คิดสั่งสม”
อริฎฐ ชนกเจ้า ยังเฝ้าชม “ฝึกทหาร เพื่อระดม พละพลัง
การให้เดิน สวนสนาม ทำตามกฎ ไม่ควรงด เดินหน้า จะล้าหลัง
ฝึกทหาร หมู่จ่า รักษาวัง ชาติมั่งคั่ง เพราะทหาร ผู้ชาญชัย”