Special Perfume คนจะได้รู้ว่าคุณเป็นของผม

เป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจอยู่ดี ๆ ดันได้ตำแหน่งอื่นพ่วงมาด้วย

-------------------------------------------------------------------------------

ตัวอย่างเนื้อหา


"ว่าแต่วันนี้มีหนุ่มมาจีบเธออีกหรือเปล่า"

พยายามจะเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากให้หญิงสาวเครียด แต่ดูเหมือนเขาจะถามคำถามที่ไม่ได้ช่วยให้ผ่อนคลายขึ้นมาเลย โดยเฉพาะกับจิตใจของเขาเองที่ว้าวุ่นขณะรอฟังคำตอบจากอีกฝ่าย

อันที่จริงฮัททิลก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาถามคำถามนี้เพราะกำลังหวงเจด้า ไม่ใช่เพราะแค่คิดจะเปลี่ยนเรื่องคุยหรอก และดูเหมือนหญิงสาวจะรู้เสียด้วย

"คุณก็รู้อยู่แล้วนี่ มีสายไม่ใช่หรอ จะถามทำไม"

"ก็อยากได้ยินจากปากเธอ จะได้แน่ใจว่าคนอื่นไม่ได้โกหก"

สายของฮัททิลไม่มีทางโกหกเขา เขารู้ เพียงแต่เขาก็อยากจะรู้ว่าเจด้ายังจำได้หรือเปล่า … ว่าเขาไม่อนุญาตให้เธอไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนทั้งนั้นนอกจากเขา เขาจึงอยากจะได้ยินเธอพูดออกมาชัด ๆ ว่าเธอปฏิเสธทุกคนตามที่เขาสั่ง

เจด้าลอบยิ้มมุมปาก เธอมองออกว่าร่างสูงต้องการอะไร ฮัททิลน่ะเหมือนโรคจิตที่ชอบทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอะไรก็ตามที่คิดว่าเป็นของตัวเอง และชอบให้ย้ำเสียด้วย แต่เธอจะไม่ยอมพูดง่าย ๆ หรอก เดี๋ยวจะได้ใจ

"แล้วคนอื่นเขาบอกคุณว่าอะไรล่ะ"

"บอกว่ามีคนมาเกาะแกะเธอ และเธอก็ยิ้มให้มัน" พูดอย่างใจเย็น พยายามหักห้ามความโมโหที่อาจจะเผลอหลุดแสดงออกและอาจทำให้เจด้าเข้าใจผิดเอาได้ว่าเขาโกรธเธอ ทั้งที่จริงเขาโกรธคนที่มายุ่งกับเธอต่างหาก

"ใช่ ฉันยิ้มให้เขา แล้วทำไมหรอ"

คำตอบราวกับต้องการจะยั่วโมโหไม่ใช่สิ่งที่ฮัททิลคาดหวัง เขาย่นคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์ รอให้เธออธิบายต่ออีกหน่อยว่ายิ้มตามมารยาทเพราะเป็นลูกค้าหรืออะไรก็ตาม แต่เธอก็ไม่พูด จนบรรยากาศภายในห้องอาหารเริ่มอึมครึม

"ฉันบอกหลายรอบแล้วว่าเธอเป็นเด็กของฉัน ไม่ควรไปกับคนอื่น"

"บอกหลายรอบแล้วเหมือนกันว่าฉันไม่ใช่เด็กของคุณ"

ฮัททิลชักเริ่มห้ามอารมณ์ขุ่นเคืองของตนเองไม่ได้ วันนี้ทำไมเจด้าถึงได้ดื้อกับเขาขนาดนี้ ทั้งที่เขาถามอย่างใจเย็น ไม่ต้องการให้ดูเหมือนเป็นการหาเรื่อง แต่เธอก็ตอบกลับมาราวกับอยากทะเลาะด้วยอย่างนั้น

"จะให้เอาสัญญามาดูมั้ย ที่เธอเซ็นไปน่ะ"