ทาสรัก

หมับ! ใบหน้าน้อยๆ ของฉันถูกมือหนาบีบเข้าอย่างแรงด้วยความโกรธเคือง
“หรือคิดจะจับฉัน โดยการใช้วิธีโง่ๆ แบบนี้? บอกเลยว่าไม่ได้ผล ฉันไม่มีวันยอมรับเด็กนั่น!”
เขาใช้คำพูดว่าดะ...เด็กนั่นเหรอ!
“...” ฉันเงียบไม่มีแม้แต่คำพูดใดๆ ไม่ใช่ว่าไม่อยากด่า แต่เขาเลวเกินกว่าที่ฉันจะสรรหาคำด่ามาได้
“จัดการซะ ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีลูกตอนนี้ เธอคงรู้ใช่ไหมว่าควรทำยังไง”
เงินแบงก์พันปึกหนาจำนวนหนึ่งถูกยัดใส่มือฉันแบบไม่เต็มใจ ถึงเขาจะไม่พูดออกมาตรงๆ แต่ฉันก็รู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร เขาต้องการที่จะให้ฉันทำแท้งเอาเด็กออก เขากำลังบีบบังคับให้ฉันฆ่าลูกตัวเอง...
“พี่มันเลว เลวที่สุด!”
“...”
“พี่กล้าให้นับทำแบบนี้ได้ยังไง เขาก็เป็นลูกพี่เหมือนกันนะ” ฉันทรุดนั่งลงบนที่นอนทั้งน้ำตา แค่สภาพจิตใจตอนนี้ก็ย่ำแย่มากพออยู่แล้ว
“....”
“นับไม่กล้า นับไม่ทำ!”
“งั้นก็ปิดปากของเธอซะ! อย่าให้ใครรู้ว่าเด็กนั่นเป็นลูกของฉัน”
ปึ้ง! ฉันสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อถูกคนตัวโตปิดประตูห้องใส่หน้าอย่างแรง
ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายกับฉันนัก....