รักสองต้องห้าม

ซุนเจียลี่แต่งงานกับเหวินซีหยาง ท่ามกลางเสียงที่พากันชื่นชมว่าคู่ของนางนั้นเหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยก
หากทว่า... สี่ปีให้หลังหลังจากแต่งงาน สี่ปีที่สามีกระทำราวกับว่านางเป็นผู้อื่นหาใช่ภรรยาที่เข้าพิธีมงคลมาด้วยกัน จนความรู้สึกของนางถกถอย กลายเป็นว่าเขาหาใช่สามี แต่คือผู้แปลกหน้าที่มาอาศัยอยู่ด้วยกัน...
ชีวิตคู่ของนางกำลังล่มสลายพร้อมกับหัวใจที่บูชาความรักมาโดยตลอด แต่นางกลับได้รับการโอบอุ้มจากสองมือและหัวใจของหยุนจางหย่ง บ่าวชายในเรือน
ความรักก่อตัวในใจของนางบนความผิดมหันต์ จางหย่งให้นางได้ทั้งหมดในสิ่งที่สตรีผู้หนึ่งวาดฝัน รวมทั้งบุตร..
แต่รักครั้งที่สองนี้มันแสนยากเหลือเกินที่จะไปถึงปลายทางและลงเอยด้วยดี เมื่อมันริเริ่มจากการความไม่ถูกต้องมาตั้งแต่แรก...

..........................

"แม่บ้านเล่า"
เจียลี่ออกมาจากห้อง เห็นบ่าวชายยกอาหารแทนที่จะเป็นแม่บ้านเหลียนก็เอ่ยถาม
"แม่บ้านไม่สบายขอรับ ข้าเลยให้ไปพัก วันนี้การทำความสะอาดเรือนและหน้าที่ทุกอย่างข้าจะทำแทนเอง นายหญิงกินอาหารเถิดขอรับ"
เขาคลี่ยิ้มให้ และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเมื่อคืนนี้ ร่างของนายหญิงงดงามมากจนเขาตราตรึงใจ นึกถึงทีไรก็มีความสุข
"รินน้ำชาให้ข้า"
เขารีบเดินตรงเข้าไปหา จัดการรินน้ำชาส่งให้ ระหว่างโน้มกายก็หันไปสบตากับนายหญิงด้วย
"ไปทำความสะอาดห้องเขียนอักษรให้ข้าด้วย"
"ขอรับ"
เขารับคำ รอจนนายหญิงกินอาหารเสร็จ เขาทำการเก็บถ้วยชามไปล้าง ก่อนจะเดินถือถังไม้ไปยังห้องเขียนอักษรของนายหญิงเพื่อเตรียมทำความสะอาด
และเขาก็พบนายหญิงอยู่ในนั้นด้วยคล้ายกับรอเขาอยู่แล้ว เขาวางถังไม้และทำการปิดประตูก่อนจะสบตากับนายหญิงและดึงร่างนั้นเข้ามาแนบกลีบปาก