พรหมลิขิตเสน่หา

“นี่ๆ คุณมานี่หน่อยสิ”
ลูคัสเลิกคิ้วมองผู้หญิงหัวยุ่งๆ ที่กระดิกนิ้วด้วยท่าทางยั่วยวนสุดเซ็กซี่ให้เขาเดินไปหา ไม่รู้ว่าสัญชาตญาณเขาไวเกินไป รึว่าเขานั้นคิดไปเอง แต่สายตาหวานเยิ้ม และใบหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ของเธอนั้นมันช่างส่อแววที่ผิดปกติ ไม่น่าไว้วางใจ เหมือนสายตานางป่า ที่กำลังออกล่าเหยื่อและจ้องตะครุบกินอย่างไรอย่างนั้น เป็นสายตาที่เขานั้นชอบใจเสียเหลือเกิน
“มีอะไรครับกระผม”
“รอยสักคุณนี่สวยจังเลยเนอะ ฉันขอจับหน่อยได้ไหม”
ชายหนุ่มลอบยิ้มอาการแปลกๆ ของเธออย่างสนใจ แต่ก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร พร้อมกับเดินไปตรงหน้าให้เธอลูบไล้รอยสักเขาได้อย่างเต็มที่ โดยไม่มีขัดข้อง แม้จะอยู่ในสภาพ ผ้าขนหนูผืนเดียวที่ติดกาย!!
กรรัมภาค่อยๆ ลูบรอยสักที่หัวไหล่ของเขาเบาๆ ก่อน ลากเรื่อยไปยังหน้าอกแกร่ง สัมผัสกับไรขนนุ่มมือ และให้ความรู้สึกที่แสนจะจั๊กจี้
เมื่อเงยหน้าสบสายตากับเขาก็เห็นว่าแววตาอ่อนเชื่อมนั้นไม่ได้มีแววติเตียนหรือหวงห้ามมือนุ่มน้อยๆ ก็ค่อยๆ เคลื่อนเดินทางลงไปลูบไล้รอยสักที่อยู่บนสะโพกด้านขวา ความสวยงามของรอยสักแสนยวนตาทำให้หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปหอม จนทำให้เจ้าของรอยสักสะดุ้งเฮือก กับความปรารถนาที่เริ่มถาโถมเข้ามาในกาย
“ทำแบบนี้ คิดดีแล้วเหรอเบบี๋ ผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้นหรอกนะ”