บ่วงรักนายหัวเถื่อน

คำเตือน
*เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น การเดินเรื่องจึงไวและกระชับ
พลอยใสตกงาน มิหนำซ้ำแม่ของเธอยังป่วย หญิงสาวตัดสินใจกลับไปที่บ้านต่างจังหวัดของตัวเอง เธอเข้าทำงานที่ไร่ภูตะวัน ไร่ขนาดกว้างใหญ่ของจังหวัด ได้พบกับนายหัวของไร่คือภาคิณ ผู้ชายที่เย็นชาและก็ปากร้าย อารมณ์แปรเปลี่ยนจนเธอเข้าไม่ถึง


คนตัวเล็กสูดเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด เดินไปตามร่องดินด้วยใจแจ่มใส หญิงสาวถือแฟ้มมาจดบันทึกข้อมูลลงไปในนั้น เนื่องจากตาเบ็งบอกว่าสตรอว์เบอร์รีกินได้ เธอจึงเด็ดมันลูกหนึ่ง หญิงสาวกำลังจะเอาเข้าปากทว่าตอนนั้นเองมีร่างสูงเดินมา
“ขโมยผลไม้ในไร่ แจ้งตำรวจจับได้นะ” เสียงเข้มดังขึ้น พลันทำให้สตรอว์เบอร์รีที่อยู่ในมือพลอยใสหล่นลงพื้น พลอยใสทำหน้าเสียดาย ก่อนจะเงยมองหน้าคนตัวสูง หญิงสาวใจกระตุกอัตโนมัติ เธอไม่อยากเจอเขาเลย
“ขอโทษค่ะ ฉันนึกว่ากินได้” ลุงเบ็งบอกกับเธอว่าสามารถเด็ดกินได้ แต่ต้องเป็นปริมาณเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะอย่างนั้นพลอยใสจึงจะแค่ชิมมัน แต่ใครจะคิดว่ายังไม่ได้ยินสักลูกเลย เจ้าของไร่ก็มาทำหน้ายักษ์ใส่แล้ว
“เธอชื่ออะไร” เสียวเข้มดังขึ้นอีกครั้ง พลันทำพลอยใสหน้างง อะไรของเขา จะดุก็ไม่ดุ หญิงสาวว้าวุ่นในใจ แต่ก็ยังยอมตอบคำถาม
“ชื่อพลอยใสค่ะ”
“ทำไมถึงมาทำงานที่นี่”
“เพราะแม่ฉันป่วย ฉันเลยอยากกลับมาดูแลแม่” ความจริงเธอตกงานด้วย แต่พลอยใสจะไม่บอกเขาหรอก ชายหนุ่มพยักหน้า ทำหน้าเข้าใจ เขาเดินผ่านไป ทว่าตอนนั้นร่างสูงเอ่ยมาด้วย
“สตรอว์เบอร์รีถ้าเธออยากกินก็กินได้ ฉันไม่ได้ว่า จะเอาไปฝากแม่ก็ได้”
อะไรของเขา


เรื่องนี้ออกแนวน่ารักใสๆนะคะ มีเลฟซีนบ้าง เนื้อหาไม่หนักหน่วง ไว้อ่านๆเล่นค่า
แนะนำให้กดผ่านเว็ปไชต์meb โดยตรงนะคะ เพราะทาง apple มีราคาที่สูงกว่าค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุน