เสน่หาสีคราม

‘ริสา’ หญิงสาวที่ทั้งสาว ทั้งสวย อีกทั้งยังฉลาดและร่ำรวย กำลังพบเจอกับอุปสรรคครั้งใหญ่ในชีวิต


ทั้งที่เพิ่งจะเรียนจบ ได้ทำงานในบริษัทที่ตัวเองวาดฝันเอาไว้ มีเพื่อนร่วมงานที่น่ารักและใจดีกับพนักงานใหม่อย่างเธอ จนเธอหลงคิดไปว่าทุกอย่างกำลังเริ่มต้นอย่างสวยงาม แต่แพลนชีวิตที่วาดฝันเอาไว้สวยหรูกลับพังลงเพียงเพราะก้อนเนื้อขนาดเพียงแค่หนึ่งเซนติเมตร หนำซ้ำเธอยังจับได้ว่าไอ้สารเลวที่เธอรักกับเพื่อนที่เธอไว้ใจร่วมมือกันทรยศหักหลังเธอ


เหมือนโลกกำลังทดสอบเธอด้วยบททดสอบที่โหดร้ายที่สุด ซึ่งเธอไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยสักนิดว่าจะสามารถพาตัวเองผ่านช่วงเวลาที่แสนจะยากลำบากนี้ไปได้เพียงลำพัง


กระทั่งได้พบกับบททดสอบสุดท้ายที่โลกส่งมาให้...


บททดสอบที่ชื่อ 'สีคราม'


“คุณเป็นใคร”


“ฉันเป็นใครไม่สำคัญหรอก ยังไงตายไปเธอก็จำฉันไม่ได้อยู่ดี บอกมาแค่เธอจะช่วยฉันหรือเปล่าแค่นั้นก็พอ” เขาเอ่ยปากถามอีกครั้งหลังจากที่ยืนให้เธอจ้องมองอยู่สักพัก


“คุณจะให้ฉันช่วยอะไร”


“ฉันโดนวางยา กะ กำลังมีความต้องการ”


คำตอบของเขาทำให้เธอนึกอยากจะเดินหนี ทว่าสองขากลับตายสนิท จู่ๆ มันก็ก้าวไม่ออกเสียอย่างนั้น


“ไหนๆ เธอก็อยากตายอยู่แล้วนี่ ช่วยทำประโยชน์ให้คนที่ยังอยากอยู่ต่อสักหน่อยไม่ได้หรือไง”


คำขอร้องของเขาทำให้เธอได้สติ ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าก่อนหน้านี้เธอมีความคิดนั้นแวบเข้ามาจริงๆ


“ถ้าไม่ช่วยก็รีบๆ ไปซะ กลับไปหาคนที่เธอรักแล้วอย่าคิดอะไรโง่ๆ แบบเมื่อกี้นี้อีก”


ประโยคนั้นดังซ้ำอยู่ในหัวของเธอราวกับว่าเขาฝังมันลงมาในสมอง มันติดอยู่ในหัวของเธอแล้วดึงเธอกลับเข้าสู่ความรู้สึกสิ้นหวังอีกรอบ


“ฉันไม่มีคนรัก”


น้ำตาไหลลงมาอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว เหมือนจะดีขึ้นแล้ว แต่พอนึกถึงมันขึ้นมา หัวใจของเธอก็ปวดแปลบ


“แล้วไม่มีเพื่อนหรือไง”


เพื่อนที่หักหลังเธอน่ะเหรอ มีเพื่อนแบบนั้นสู้ไม่มีเสียยังดีกว่า


“ไปที่รถฉันสิ” เธอเอ่ยปาก เรียกความแปลกใจให้กับชายหนุ่มที่ถึงกับต้องเหลียวหลังกลับมามองเธอ


“ว่าไงนะ”


“ฉันบอกให้ไปที่รถ ฉันไม่นอนบนพื้นสากๆ นี่หรอก”