พ่ายรักเผด็จการ

“ตั้งแต่ที่รู้จักคุณ คุณก็มีเรื่องให้ฉันประหลาดใจไม่หยุด”
“อย่างเช่น?”
เธอครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนตอบ “ไม่ว่าจะเป็นบุคลิกตอนทำงานกับหลังเลิกงานของคุณ อาชีพเสริม แม้กระทั่งท่าทีการสั่งอาหารของคุณที่ดูชินราวกับเป็นเรื่องปกติในชีวิต ทั้งข้าวของที่คุณใช้”
..............................................
“ฉันคิดว่าคุณกับฉันไม่มีเหตุผลที่จะทำอย่างนั้นอีก”

“ยังต้องหาเหตุผลอะไรอีก ขอแค่คุณกับผมพอใจไม่ใช่เหรอ?”

“แต่ต้องไม่ใช่สถานะนี้!”

“สถานะไหน?”

“ก็สถานะที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ไง ตอนนี้คุณกับฉันอยู่ในสถานะไหนก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ แล้วเราจะยังทำมันเพื่ออะไร”

“แสดงว่าคุณต้องการสถานะ?”

“ใช่! แต่ไม่ใช่ผู้ช่วยกับผู้จัดการ”

“สถานะนั้นก็ไม่เลว หึ!”
....................................
“ฉันกับเขา หยุดสถานะคู่นอนกันแล้ว”
“ก็ดีน่ะสิ แล้วนี่แกเศร้าไปทำไมอ่ะ อย่าบอกนะว่าแก...”
“ใช่ ฉันชอบเขา อาจรักแล้วก็ได้”
“นี่แกเมาหรือเปล่าเนี่ย”
“ไม่เมา ฉันเป็นคนตั้งสถานะนี้ขึ้นมา สุดท้ายก็เป็นตัวเองที่ทนไม่ได้ ฉันคิดว่ายังไหวตัวทัน จึงไม่ยอมหยุดความสัมพันธ์ แต่ที่ไหนได้ กว่าจะเดินออกก็หลงชอบเขาเข้าแล้ว”
“แล้วทำไมล่ะ ชอบก็ขอคบเขาเลยสิ ในเมื่อจบสถานะแอบแซ่บ แกก็ขอเป็นแฟนกันเลยจะได้แซ่บอย่างเปิดเผย”
“แต่ปัญหาคือเขาไม่ได้ชอบฉันน่ะสิ”
“แล้วแกถามเขาแล้วเหรอ”
“ไม่ได้ถาม แต่ถ้าเขาชอบฉันจริง คงบอกให้เปลี่ยนสถานะตั้งนานแล้ว”