CAIMANรักครั้งนี้ผมขอเถอะ

เมื่อลมหายใจที่สูดเข้าออกอันยาวนานนับหมื่นสหัสวรรษ ได้กำหนดให้สิ่งมีชีวิตเช่นผมเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศในโลกใบนี้ คือผู้ล่าที่อยู่เหนือสุดของห่วงโซ่อาหาร
ความกระหายหิวกลิ่นคาวเลือดยามฉีกกระชากเนื้อหนัง ทั้ง ๆ ที่เหยื่อยังมีลมหายใจอยู่คือความสุขอันเหลือล้นที่ถูกฝังกลบอยู่ในกมลสันดาน เพิ่มรสชาติด้วยการเล่นสนุกเสพสมชิ้นเนื้อ แล้วบดขยี้คลุกเคล้ากลั้วน้ำลายสนองลิ้นไร้รสก่อนกลืนลงท้อง
กลับต้องมาตกอยู่ในสภาพเกรงกลัวความโหดเหี้ยมของตนเอง และหวาดหวั่นที่จะเปิดเผยตัวตนออกมาเมื่ออยู่เบื้องหน้าผู้หญิงคนนี้
คนที่มีแววตาวูบไหวไม่หวาดกลัวตัวตนที่ผมเผยออกมา พูดเสียงเบาให้ได้ยิน
“นัยน์ตาของคุณสวยจังเลยค่ะ”