มินิซีรีย์เรื่องโปรเจครักสามพี่น้อง(ตอน สะดุดรักพี่รหัส)

“อ้าวเฮ้ย! เร็วๆดิวะปีหนึ่ง ใครที่เป็นปีหนึ่งคณะวิศวะมานั่งรวมกันตรงนี้ครับ!” เสียงผู้ชายตัวสูงหน้าตาโหดดูน่ากลัวตะโกนขึ้นเรียกพวกเราเหล่าเด็กใหม่ให้ไปนั่งรวมตัวกันตรงลานกว้างที่อยู่ตรงกลางระหว่างตึกเรียนสองตึกภายในคณะวิศวะ สวัสดีฉันชื่อมิวสิค ใช่ค่ะฉันกลายเป็นเด็กใหม่ปีหนึ่งของคณะวิศวกรรมศาสตร์แห่งนี้ และในตอนนี้พี่ๆเค้าก็กำลังเรียกรวมปีหนึ่งทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นทั้งเอกที่ฉันเรียนและรวมถึงเอกอื่นๆอีกด้วย เออจริงสิฉันลืมบอกไปฉันเรียนเอกอินเตอร์การบินนะคะ เอกอินเตอร์การบินเป็นเอกที่คนเรียนค่อนข้างน้อย รุ่นฉันมีจำนวนประมาณ 40 กว่าคนได้ อาจเพราะว่าเป็นเอกที่ใช้ข้อสอบคัดเลือกค่อนข้างโหดไปหรืออาจจะเพราะกำหนดจำนวนรับคนแบบจำกัดก็ไม่รู้
“อ้าว! ระวังล้มๆ วิ่งระวังๆหน่อยสิ ดูทางและดูเพื่อนด้วย!”
“มาครบกันรึยังครับ?” ให้ตายสินี่พึ่งจะเปิดเรียนได้แค่สองอาทิตย์เศษๆเองนะ นี่กะจะให้ทำกิจกรรมจนไม่ต้องเรียนกันแล้วใช่มั้ยนะ
“คง..มากันครบแล้วเนาะ สวัสดีพี่ชื่อส้มโอนะเป็นเลขาสโมสรนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์เออจริงสิพี่อยู่ชั้นปีที่สองเอกคอมนะจ๊ะ เอาล่ะวันนี้ที่พวกพี่เรียกพวกเรามาเพราะพวกพี่มีเรื่องที่จะแจ้งนะคะ อย่างที่พวกน้องคาดเดาเลยค่ะมหาวิทยาลัยของเราจะมีงานประกวดดาวเดือนในอีก 1 เดือนข้างหน้านี้ ดังนั้นวันนี้พวกพี่เลยเรียกรวมน้องๆเพื่อมาชี้แจงรายละเอียดของงานและรวมถึงคัดเลือกตัวแทนดาวเดือนของคณะไปแข่งขันด้วย งั้นเดี๋ยวพี่ขอรอประธานสโมชั้นปีพวกพี่มาก่อนแป๊บนึงนะ อ้าวนั่นไงพูดถึงมันก็มาพอดีเลย” ทุกคนหันไปมองคนที่กำลังมาถึง
“โห แก! หล่อมากกกกก” เสียงเพื่อนร่วมรุ่นของฉันพูดขึ้นตามด้วยเสียงกรี๊ดดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเมื่อคนที่มาใหม่เดินเข้ามาใกล้มากขึ้น โอ้โห หล่อชะมัด นี่มันคนหรือเทพเจ้าเนี่ย พี่แกอยู่เอกไหนวะเนี่ย
“กรี๊ดดดด ! วี๊ดดดด วิ้ววว” เสียงร้องแซวดังขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย
“เอาล่ะๆ น้องๆ โปรดอยู่ในความสงบด้วยนะจ๊ะ เงียบๆกันก่อนนะเด็กๆ พี่เองก็เข้าใจน้องๆนะก็มันหล่อใช่มั้ยล่ะตอนพวกพี่อยู่ปีหนึ่งก็อาการเดียวกันกับน้องๆตอนนี้แหละ ฮ่าฮาฮ่า” พี่ส้มโอพูดปนหัวเราะ
“ใช่ค่าพี่เค้าหล่อมากกกกกกกก” เสียงตอบรับดังขึ้น อันนี้เห็นด้วยเลยล่ะ พี่เค้าหล่อจริง ส่วนสูงก็สูงพอๆกันกับพวกเฮียๆรึเปล่านะไม่สิพี่เค้าน่าจะสูงกว่าหน่อยๆด้วยซ้ำ ผิวก็โครตขาวเลย ส่วนหน้าตาก็เต็มร้อยไม่หัก บอกได้คำเดียวพี่คนนี้เพอร์เฟคมาก รูปร่าง ส่วนสูง หน้าตา และผิวพรรณ ครบจบที่คนเดียว
“แหม๋เต็มปากเต็มคำเลยนะ ฮ่าฮาฮ่า คุณประธานคะมานี่หน่อยดิมึง ในฐานะที่มึงเป็นประธานสโมสรชั้นปีของพวกกู กูขอเชิญมึงมาชี้แจงและแจ้งรายละเอียดเรื่องกิจกรรมของคณะกับน้องๆหน่อยสิ”
“กู? ไม่ล่ะ พวกมึงจัดการกันเลย” เชี่ย ขนาดเสียงก็ยังหล่ออ่ะ
“แต่มึงเป็นประธานสโมนะเพื่อน”
“มึงก็ให้รองประธานสโมพูดแทนก็ได้หนิ ไม่เห็นจำเป็นว่าต้องเป็นกูตลอดเลย”
“อ่อ เอางั้นเหรอ ได้ๆ งั้นเอางี้นะน้องๆเดี๋ยวพี่จะให้รองประธานสโมชั้นปีพวกพี่เป็นคนแจ้งรายละเอียดแทนแล้วกันเนาะ”
“โหยยยย ได้ไงอ่ะ น่าเสียดายออก ไม่เอาได้มั้ยคะ” เสียงบ่นบนเสียดายดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง จริงๆฉันเองก็เห็นด้วยนะมันน่าเสียดายชะมัดเลย
“สวัสดีครับพี่ชื่อมินตันเอกอินเตอร์การบินนะเป็นรองประธานสโมปีสอง โถ่อย่าทำหน้าเสียใจขนาดนั้นสิ ฟังพี่พูดมันน่าเสียใจขนาดนั้นเลยหรอครับ ฮ่าฮาฮ่า”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่เลยค่ะ ไม่เสียใจเลยค่า พี่น่ารักจังเลยย กรี๊ดดดดดดดดดดด” และเสียงแซวก็ดังขึ้นอีกเมื่อคนตรงหน้าพูดจบ โห คณะวิศวะนี่แหล่งรวมคนหล่อเลยรึเปล่าเนี่ย ไม่ธรรมดาเลยแฮะ มิน่าละ ไอ้เฮียบ้าถึงแพ้ขาดรอยในปีที่แล้ว ฮ่าฮาฮ่าฮาฮ่า
“ไม่เสียใจเลยค่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดด” เสียงผู้หญิงหลายคนตะโกนขึ้นโดยพร้อมเพียงกัน
“แก พี่มินตันก็ดีนะแกฉันชอบพี่เค้าว่ะ” คนที่นั่งอยู่ข้างๆฉันพูดกัน ฉันว่าพี่แกก็หล่อดีอยู่นะแต่สู้พี่ที่นั่งอยู่ตรงนั้นไม่ได้เลยอ่ะ
“งั้นหรอครับ ดีใจจัง” พี่รองประธานพูดพร้อมกับฉีกยิ้มกระชากใจ ดูท่าพี่แกคงจะขี้อ่อยหน้าดูเลยล่ะ ทั้งสายตาและรอยยิ้มนี่กะจะตกเหยื่อสินะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
“พี่เค้ายิ้มให้ฉันแหละแก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด”
“แกอ่ะมโน พี่เค้ายิ้มให้ฉันต่างหาก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
“เลิกฝันได้แล้วจ่ะชะนี พี่เค้าส่งยิ้มให้ฉันจ่ะสาว”