รอยร่านแม่ทัพต่ง

เจ้าตามหาผู้ป่วย แต่กลับมาหาข้าเช่นนั้นหรือ? จะไม่ผิดแปลกไปเสียหน่อยกระมังหืม?

ทหาร!

พานางไปที่พักข้า!"

"ขอรับท่านแม่ทัพ"

"ปล่อยนะ!

ปล่อย!"

สตรีผู้นั้นดิ้นรนหนีจนสุดกำลัง แต่ด้วยรูปร่างบอบบางนัก จึงมิอาจสู้แรงทหารศึกได้เลย

ทหารสองคนจับมือนางมัดเชือก ทั้งสองมือ พร้อมทั้งพาตัวนางไปไว้ที่สถานที่พักของท่านแม่ทัพตามคำสั่ง