โลมาไม่ชอบปลาทู

ถ้าขอพรได้หนึ่งข้อคงขอให้พี่โลมารักปลาทูสักครั้งที่ไม่ใช่รักแบบพี่น้อง....

ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีน้องปลาทูคนนี้ก็รักพี่โลมาไม่เคยเปลี่ยนแปลง ช่วงวัยเด็กที่แสนร่าเริงเสียงหัวเราะดังเข้ามาในโซนประสาทสองเราวิ่งเล่นไล่จับ หลงรักพี่สาวตัวสูงตั้งเเต่เป็นเด็กน้อยเหมือนว่าจะเป็นรักข้างเดียวตลอดมาสิ่งเหล่านี้จำได้ไม่เคยลืมจนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศตามคำขอจากผู้ใหญ่

พอกลับมาบ้านเกิดหลังจากห่างหายไปสิบกว่าปี พี่โลมาไม่ได้อยู่บ้านหลังเดิมอีกแล้ว บ้านเเสนรักที่ตั้งชื่อให้กับมีเจ้าของใหม่ แล้วพี่โลมาของปลาทูอยู่ที่ไหนเปรียบเสมือนโลกทั้งใบหม่นหมอง

จนกระทั่งเรากลับมาพบเจอกันอีกครั้ง และนั่นก็เนิ่นนานเป็นปีประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ได้พบเจอพี่โลมาโดยบังเอิญสิ่งสำคัญไม่ใช่คนเดิมที่เคยรู้จัก เป็นถึงรองศาสตราจารย์ ดร. โลมา ใบหน้าตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา กับจำน้องปลาทูคนนี้ไม่ได้ลืมเลือนทุกสิ่งจนน่าใจหาย เกิดอะไรขึ้นกันแน่....