ช่องว่างในหัวใจ

เขา สัญญา...ว่าจะมั่นรักเพียงคนเดียว
เธอ ทำตามสัญญา...เล่นบทเจ้าสาวชั่วคราว

"สรุปเรายกเลิกงานนี้ไม่ได้แล้ว?"
"คงต้องเป็นอย่างนั้น"
"ถ้าแต่งกันไปแล้วหย่ากัน…"
ณินทิราถึงกับหยุดยิ้ม ยังไม่ทันเข้าพิธีวิวาห์ ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอพูดถึงการหย่ากันแล้ว อย่างว่าคนหวงความโสดแบบพี่น่านจะแต่งได้นานแค่ไหนกันเชียว
"พูดต่อเลยค่ะ" เมื่อเห็นว่าน่านนทีเงียบไปจึงรีบบอกออกมา
"ครับ คือถ้าเราหย่ากัน น้องณินจะเสียหาย พี่เลยมาถามน้องณินว่าน้องณินโอเคหรือเปล่า"
"เสียหาย? หมายถึงเป็นแม่หม้ายอะเหรอ"
"พี่เป็นผู้ชาย ไม่ซีเรียสสถานะตรงนี้อยู่แล้ว กลัวก็แต่น้องณินนี่แหละ" เขาในวัยเลขสาม มีหน้าที่การงานมั่นคง หากไม่ประสบผลสำเร็จด้านชีวิตคู่ก็ไม่ได้กระทบอะไรกับเขา แต่ด้านณินทิรานี่สิ ต้องมีสถานะหย่าร้างตั้งแต่ยังสาว วัยของเธอควรจะเจออะไรที่ดีกว่านี้
"หึ ณินก็ไม่ซีเรียสค่ะ ว่าแต่เราจะหย่ากันหลังจากแต่งกี่วันดีคะ" เธอบอกอย่างแฟร์ๆ เช่นกัน
คราวนี้ใบหน้าหล่อคมยิ้มกว้างขึ้น เห็นถึงแววตาเป็นมิตรเหมือนพี่ชายคนเดิมในอดีต
พอพูดเรื่องหย่าถึงกับยิ้มออกเลย ทีพูดเรื่องแต่งหน้างอเชียว ณินทิราได้แต่นึกแซวในใจ
...........