พระชายาสายลับ

จางฮุ่ยหมิง อ๋องสิบสามที่ตาบอดหลังจากไปออกศึก แต่กลับต้องพัวพันกับคดีขุนนางถูกลอบสังหาร และการเข้ามาของหญิงสาวแปลกหน้าอย่างไป๋หลาน จะเป็นอย่างไร เมื่อเรื่องราวที่วางเอาไว้ ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด หมากที่ใช้ก็ไม่เป็นอย่างที่คาดหวัง หัวใจที่คิดว่าควบคุมได้ก็ทรยศอย่างไม่มีชิ้นดี

*********************************************

“เป็นเจ้าสาว เจ้าไม่รู้ธรรมเนียมเหรอว่าต้องนั่งรอเจ้าบ่าวอยู่บนที่นอน” จางฮุ่ยหมิงให้นางประคองพาไปยังที่นอนของเขา

“ข้ารู้ แต่ว่าข้ากลัวว่าท่านจะสะดุดหกล้ม” ไป๋หลานบอกตามตรง นางก็ไม่ทันได้คิดจริงๆ มัวแต่เป็นห่วงเขา

“เจ้าก็รู้ว่าข้าใช้ไม้เท้า” จางฮุ่ยหมิงวางไม้เท้าพิงไว้ที่เสาหัวเตียง

“ข้าทราบ แต่ว่าวันนี้ชุดของท่านรุ่มร่าม ห้องนี้เองก็เปลี่ยนไป” ไป๋หลานเลี่ยงที่จะพูดว่าชุดเจ้าบ่าวหรือห้องหอออกไปตรงๆ

“ทำไมเจ้าถึงยอมแต่งงานกับข้า?” จางฮุ่ยหมิงเอ่ยถาม เขาอยากจะได้ยินเหตุผลของนางจากปาก

“ท่านมีพระคุณกับข้า ท่านอยากให้ข้าทำอะไร ข้าก็จะทำ” ไป๋หลานก้มหน้าลงมองมือตัวเอง นางเต็มใจถ้าเขาต้องการ

“แค่นั้นเองเหรอ?” จางฮุ่ยหมิงขยับตัวเข้าไปใกล้ อยากจะรู้นักว่านางจะยอมเขาได้ขนาดไหน ละครฉากนี้นางจะทุ่มทุนแค่ไหนกัน

“ท่านอยากให้ข้าแต่งงานกับท่านเพราะอะไร?” ไป๋หลานย้อนถาม เพราะนางก็แปลกใจว่าทำไม อยู่ดีๆ เขาจึงได้แต่งงานกะทันหัน

“สักวันเจ้าจะรู้เอง” จางฮุ่ยหมิงไม่ตอบ แต่เอื้อมไปคว้าจอกสุรามงคล ซึ่งเขาก็แกล้งคว้าผิดคว้าถูก จนทำให้ไป๋หลานเป็นฝ่ายเอื้อมมาหยิบให้เขา เขาจึงได้คล้องแขนนาง ป้อนจอกสุราของเขาให้นาง และดื่มสุราจากจอกของไป๋หลาน