คุณหนูใหญ่กงลี่เจิง นางเป็นลูกอนุ (จบ)

แตงอ่อนรู้สึกตัว เพราะมีคนมาสาดน้ำใส่หน้า ร่างบางสะลึมสะลือ ค่อย ๆขยับร่างกาย แล้วลุกขึ้นมานั่ง  ในใจก็คิดว่าใครกันที่มาสาดน้ำใส่ในบ้าน แต่ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร มือหนาฟาดเข้ามาที่ใบหน้าเต็ม ๆ จากที่มึน ๆตอนนี้ประสาทสัมผัสทุกส่วนตื่นตัวอย่างไว…ใครกันที่เข้ามาตบหน้า แถวนี้มีแต่เด็กวัดที่รู้จักกัน…หรือจะเป็นความฝัน

ถ้าเป็นความฝันฉันพร้อมจะสู้…แม้ชีวิตจริงจะเป็นแค่กรรมกร แต่ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบเห็นคนใช้ความรุนแรงในการตัดสินปัญหา ในเมื่อเป็นความฝัน แตงอ่อนคนนี้พร้อมจะเอาคืน ก็พวกนี้เป็นฝ่ายเริ่มก่อนนี่นา…พอเงยหน้ามอง ก็เห็นผู้หญิงสามคนแต่งตัวประหลาด เหมือนหลุดมาจากประเทศจีน สมัยโบราณ  แล้วเสียงแหลม ๆเหมือนเสียงนกขุนทองดังขึ้น

“ท่านแม่ดูมันสิเจ้าค่ะ…ยังมีหน้ามาจ้องหน้าท่านแม่อีก ตบมันอีก…เร็วสิอีผิง…โอ้ยยย!!!” ผู้หญิงสองคนนั้นแต่งกายด้วยชุดจีน เนื้อผ้าดี คนที่มีอายุหน่อยยืนมองหน้าฉันเหมือนโกรธและเกลียดมาเป็นชาติ ในแววตามีแต่ความสมเพชแฝงอยู่ อีกคนอายุน่าจะ14-15 ปี ยืนชี้หน้าด่าฉันฉอด ๆ แล้วสั่งให้คนชื่ออีผิง ตบซ้ำ…แต่ฉันพร้อมจะไฝว้ เรื่องอะไรที่จะนั่งให้ใครมาตบฝ่ายเดียว จึงจับแขนของคนที่ชื่ออีผิงมากำไว้ แล้วใช้แรงทั้งหมดที่มีบีบมือมันอย่างแรง พร้อมกับตบคืน ที่ทำลายเวลาพักผ่อน แม้จะเป็นความฝันก็เถอะ

“เพี๊ยะ!!!”

“กรี๊ดดดด…คุณหนู คุณผู้หญิง มัน มันตบหน้าบ่าวเจ้าค่ะ…เพี๊ยะ!!!” แตงอ่อนตบอีกข้าง เพราะรำคาญเสียงกรี๊ดดของคนตรงหน้าแต่…