เล่ห์วายุ (Sour love)

“พิม! ถ้าเธอยอมดี ๆ ฉันให้เธอเป็นที่หนึ่งเลยก็ยังได้ ผู้หญิงพวกนั้นฉันไม่เคยให้ค่ามันเท่าเธอเลยนะเว้ย”
“เหอะ พอดีฉันเป็นคนไม่ใช่สัตว์ ไม่นิยมเอาไม่เลือก อื้อ...” เขาก้มลงฉกจูบปากของเธออย่างสั่งสอน ทั้งดูดดึงทั้งขบกัดเบา ๆ แต่ก็ทำให้อีกคนเจ็บอยู่ไม่น้อย
“กรี๊ด! ปล่อยนะไอ้บ้า!” เมื่อเขาใจดีปล่อยให้เธอได้สูดอากาศเข้าปอดก็กลายเป็นว่าเธอก่นด่าเขาอีก คราวนี้เขาไล่บี้กลีบปากของเธออย่างไร้ความปราณี เธอหันหนีไปทางไหนเขาก็ตามบดเบียดเธออยู่อย่างนั้น
“โอ้ย!”
“เจ็บมั้ยล่ะ นายทำฉันเจ็บก่อน”
“เรียกฉันเหมือนเดิม”
“ไม่เรียกไอ้เวรก็ดีแค่ไหนแล้ว เข้ามาอีกฉันฟาดนะ” แจกันดอกกุหลาบสีแดงสดกลายเป็นอาวุธที่เธอยกมันขึ้นมาข่มขู่เขา แต่อีกคนหาได้กลัวมันแถมยังคลานเข่าเข้ามาหาเธออีก
เพล้ง!