ฉันเป็นของคุณคนเดียวเท่านั้น

เธอไม่มีสายตาไว้มองใครนอกจากเขา ส่วนเขาพยายามอย่างสุดกำลังที่จะผลักไสเธอออกห่าง
--------
“อามีเรื่องอยากขอน้องวุ้นเรื่องหนึ่ง จะได้ไหม”
“ได้ค่ะ” สาวน้อยรับปากทันที
“ตอบเร็วมาก ไม่กลัวว่าอาจะขออะไรที่วุ้นทำไม่ได้บ้างเหรอ”
“ไม่ค่ะ วุ้นเชื่อใจคุณอา แล้ววุ้นก็เต็มใจทำให้ทุกอย่าง”
“อาอยากขอให้น้องวุ้นตั้งใจเรียน อย่าเพิ่งไปสนใจเรื่องอื่น เรียนให้จบก่อนจะได้ออกไปทำงานตามความฝัน อาอยากให้หนูมีอนาคตที่ดี อยากทำหน้าที่แทนพ่อของหนู ส่งให้หนูไปไกลที่สุดเท่าที่หนูฝันไว้ อาขอแค่นี้หนูทำให้ได้ไหมคะ”
“ได้ค่ะคุณอา” เสียงตอบนั้นอ่อนเบาและสั่นเครือ ดวงตานั้นแวววาวเพราะมีน้ำตาคลอ
เขารู้ว่าเธอเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการสื่อสารแล้ว แต่ยังอยากตอกย้ำให้ชัดเจนขึ้นอีก “อาอยากบอกให้หนูสบายใจว่า หนูจะยังเป็นหลานรักของอาเสมอ และหนูจะพึ่งพาอาได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าอาจะมีใครเข้ามาในชีวิต หรือแต่งงานกับใครก็ตาม”
เทิดพงศ์มองเห็นร่างน้อยยืนนิ่งขึง หัวไหล่บอบบางเหมือนจะสั่นนิดๆ คลับคล้ายจะได้ยินเสียงสะอื้นบางเบา
-----------
“ภารดีมาพูดอะไร น้องวุ้นถึงได้หนีอามา”
“เธอแค่พูดความจริงเท่านั้นเองค่ะ”
“ความจริงที่ว่าคือ...”
“ความจริงที่ว่าวุ้นโตแล้ว คุณอาดูแลมาจนเรียนจบแล้ว จากนี้ไปวุ้นควรดูแลตัวเองได้แล้ว”
“แต่ไม่ใช่ตอนที่น้องวุ้นท้องอยู่แบบนี้”
“คุณอาได้ดูแลลูกแน่ๆ ค่ะ วุ้นสัญญาว่าจะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว ที่มานี่ก็แค่อยากคิดอะไรเงียบๆ คนเดียวเท่านั้นเอง”
“น้องวุ้น ไม่ดื้อกับอาได้ไหม”
สิ้นคำนั้นวรมนน้ำตาไหลพราก ถ้อยคำสำคัญที่เคยร้อยรัดเธอไว้ด้วยความอบอุ่น ตอนนี้ราวกับเกลียวหนามที่ทิ่มแทงหัวใจจนเจ็บร้าว
จากลาไม่ได้แต่อยู่ใกล้ยิ่งเจ็บปวด แล้วเธอจะผ่านวันคืนที่โหดร้ายนี้ไปได้อย่างไร
------------------
**นิยายเรื่องนี้ไม่มีปมหนัก นอกจากปมรักของคนแอบรัก**

**ฝากติดตามอีกสองเรื่องในชุดเดียวกันนี้ด้วยค่ะ
-ไม่เคยหยุดรัก (บดีศร+นัจ)
-ลืมเลยว่า(เคย)มีเมีย (ทอย+รุ่ง)
เรื่องราวไม่ต่อเนื่องกัน แยกอ่านได้ค่ะ