รักไม่รู้จบ

ถ้าความรักคือการให้ ความรักของเธอก็คงมีแต่ให้...ไม่มีวันสิ้นสุดลง

...........................................................................

“แกท้องกับฉันใช่ไหมปัณ”

“มะ ไม่ใช่”

หากผู้ชายตรงหน้าก็ยังย้ำในคำเดิม แถมยังยื่นหน้ามาแนบชิดกว่าเดิม

“แกท้องกับฉัน ยอมรับมาปัณ”

“ก็บอกว่าไม่ใช่ไง”

“ใช่”

“ไม่ใช่”

ยิ่งเขาคาดคั้น ปลายจมูกของเขาก็แทบจะชนกับปลายจมูกของเธอ แม้มันจะมีผลกับหัวใจ หากหญิงสาวก็ยังพยายามปฏิเสธทั้งที่เสียงของเธอดูจะเบาบางลงเรื่อยๆ แล้วก็ต้องสะดุ้ง เมื่อจู่ๆ ชายหนุ่มก็ยกร่างเธอขึ้นมานั่งบนหน้าตักแกร่ง!

“แกจะทำอะไรพีท ปะ ปล่อยเรานะ”

เมื่อเธอดิ้นหนีด้วยความตกใจ สองแขนแกร่งก็ตวัดมาโอบรัดรอบเอวเธอไว้ ตอนนี้จึงไม่ใช่แค่หน้าที่แนบชิดกัน หากยิ่งดิ้นหนีเนื้อตัวเธอก็แนบชิดกับเขาจนน่าหวาดหวั่น ในตอนนี้เองที่หัวใจปัญจรีย์เหมือนจะทำงานหนักยิ่งกว่าเดิมเพราะมันเต้นแรงจนแทบนับจังหวะไม่ทัน

“ยอมรับมาปัณ อย่าให้ต้องเค้นหนักกว่านี้ แกท้องกับฉัน!”

เมื่อเธอยังคงส่ายหน้าปฏิเสธ สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อริมฝีปากของเขาขยับเข้ามาทาบทับลงบนกลีบปากอวบอิ่มอย่างรวดเร็ว!