เกิดใหม่เป็นคู่นอนตัวร้าย #ขุนเขาคีรินทร์

คีรินทร์เข้ามาอยู่ในร่างคู่นอนตัวร้ายที่กำลังจะถูกเฉดหัวทิ้ง ตอนแรกตั้งใจจะหอบเงินหนีไปอยู่ที่อื่น ทำไมกลายเป็นว่าต้องมาช่วยตัวร้ายเลี้ยงหลานแทน งง


บทนำ

คีรินทร์ลืมตาตื่นมาพบบุรุษหล่อเหลากำลังลุกออกจากเตียงด้วยร่างกายเปลือยเปล่า เขาคือตัวร้ายของนิยายเรื่องนึงที่ตนเองเคยอ่าน คนผู้นั้นคือขุนเขา ตัวเราคือคีรินทร์ ตัวละครใช้แล้วทิ้งคนหนึ่งที่อีกฝ่ายกกด้วยหลายวันก่อนเฉดหัวทิ้งไป

ในใจขุนเขาย่อมมีแต่นายเอกอยู่เต็มหัวใจ

ช่างสิ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขาเลย จำได้ว่าตัวร้ายให้คอนโดห้องนี้แก่เขา รถหนึ่งคันและเงินสามล้าน จะไปยากอะไร ก็แค่ออกมาจากตัวหลักของเรื่องก็สบายแล้ว ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีก สุดแต่พ่อตัวร้ายจะไปรักใครก็ไม่สน

สมองอันชาญฉลาดของเขานี่มัน ล้ำเลิศแท้

ขณะที่กำลังหาทางออกให้ตัวเองอยู่นั้นพ่อตัวร้ายก็มาหาที่ห้องตามเนื้อเรื่อง แต่กลับไม่ได้มาคนเดียว ในอ้อมแขนมีเด็กคนหนึ่งนอนหลับอยู่ทั้งน้ำตา คีรินจำได้ว่าในนิยายไม่มีฉากนี้อยู่ ทั้งยามจดจ้องใบหน้าตัวร้ายเองก็มีร่องรอยการร้องไห้หลงเหลืออยู่เช่นกัน

"รินทร์ ช่วยเฮียเลี้ยงเขาหน่อย"
"ชิปหาย"

@@@

ภูผามองพี่รินทร์ที่หลับอยู่บนตักอาขุนนิ่ง ๆ มือเล็กอยากปลุกคุณอามาเล่นด้วยแต่ถูกคุณอาห้ามไว้

"พี่รินทร์เหนื่อยพี่ภูให้พี่รินทร์พักก่อนครับ" ขุนเขาดึงหลานชายมานั่งบนขาอีกข้างที่ว่างอยู่ ก่อนเด็กน้อยวัยสามขวบจะยืดตัวกระซิบกระซาบกับคุณอาแทนกลัวรบกวนพี่รินทร์เข้า

"พี่รินทร์เหนื่อยเพราะอาขุนหรอ"

"ครับ เพราะพี่ภูด้วย"

"เราสองคนเลยนี่นาอาขุน"

"หึ" ขุนเขาหัวเราะเบา ๆ กระชับกอดร่างบางเอาไว้ มืออีกข้างก็จับหลานนั่งดี ๆ ในขณะที่ภูผากำลังเจาะกล่องนมกินเอง