แม่น้ำรำลึก

กวีนิพนธ์เรื่องแม่น้ำรำลึกของเรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ เป็นกวีนิพนธ์ที่แสดงให้เห็นถึงความมีเอกภาพและสมบูรณ์ในตัวเองรวมถึงมีการบรรยายธรรมชาติเป็นแก่นสำคัญของบทกวี บทกวีดังกล่าวนี้สะท้อนให้เห็นความมีจิตวิญญาณ และสะท้อนนิเวศวิถีในกวีนิพนธ์ จิตวิญญาณของบทกวีคือสิ่งที่แสดงแก่นแท้ซึ่งก็คือความเป็นตัวตนที่แท้จริงของชายชราที่ผูกติดอยู่กับช่วงชีวิตวัยเยาว์ ในขณะที่นิเวศวิถีคือแนวทางแห่งการดำเนินชีวิตแห่งวัยเยาว์ที่อาศัยอยู่ในถิ่นชนบทและมีความผูกพันกับธรรมชาติ หัวใจสำคัญเหล่านี้ถูกถ่ายทอดออกมาผ่านการบรรยายธรรมชาติโดยบทกวีที่อ่อนหวาน แม้แต่การกล่าวถึงภัยธรรมชาติ ก็ยังเป็นการกล่าวถึงด้วยความโหยหาอาวรณ์และมีความสุขจนอยากจะย้อนกลับไปในช่วงเวลานั้นอีก ภาษากวีที่เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ บรรยายในผลงานกวีนิพนธ์ได้สร้างวาทกรรมเกี่ยวกับธรรมชาติให้เป็นสถานที่แห่งวัยเยาว์อันน่าถวิลหา เป็นการให้ภาพการฟื้นความหลังได้อย่างงดงามซึ่งจะเป็นพลังหล่อเลี้ยงชีวิตของคนในปัจจุบัน