[KING'S AMY] Amy of Zidzera #ท่านชายใหญ่ใจร้าย เล่ม 2 จบ

เล่ม 2

คำโปรย-
นอกจากเรื่องภาพลักษณ์ที่งดงาม หากพูดถึง อารัญ เกรย์เกอร์ ท่านชายใหญ่หรือบุตรคนโตของอดีตท่านแม่ทัพ ผู้คนมักจะนึกถึงจิตใจอันโหดร้ายและการกระทำแสนต่ำช้าของเจ้าตัว ไม่ว่าจะเป็นการ ตบตี รีดไถ ชิงทรัพย์ หรือแม้กระทั่งการเข่นฆ่า ท่านชายใหญ่ไม่เคยเกรงกลัวใครแล้วยังไม่มีใครทำอะไรเขาได้ ไม่ว่าจะเดินไปที่ใดในเมืองนี้ นอกจากผู้คนที่กริ่งเกรงเขาแล้ว ก็มักจะมีเสียงก่นด่าสาปแช่งตามหลังมาเสมอ...

แต่คนที่อยู่ในร่างของเขาในตอนนี้

ไม่สิ...คนที่อยู่ตรงนี้ก็คือผม นายอารัญ ชันยา นิสิตปริญญาเอกที่มุ่งมั่นกับการเรียนต่างหาก!! ตัวผมนั้นแม้แต่ยุงยังไม่เคยตบ เงินค่าขนมบนหลังตู้เย็นก็ไม่เคยจิ๊ก เป้าหมายในชีวิตคือทำงานอะไรก็ได้เพื่อสังคม กับมีชีวิตให้ยืนยาวเพื่อรอดูว่าวันพีชคืออะไร!! แค่นั้นเอง... ฮือ...แล้วทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่!!

และสืบเนื่องจากชื่อเสียงเรียงนามอันสุดยอดของท่านชายใหญ่ที่ไม่น่าจะมีใครกล้าเข้าใกล้ แล้วทำไมถึงมีเจ้าลูกหมาที่หน้าตาเหมือนฮัสกี้แต่หุ่นล่ำบึ๊กเหมือนเดอะฮัก มาพันแข้งพันขาด้วยล่ะ! ความจำในหัวก็มาๆหายๆ ไม่ใช่ว่าเจ้าหนุ่มนี่จะมาแก้แค้นอะไรกันนะ!!!

ลุงไม่สู้คนนะเว้ย โดยเฉพาะกับเด็กหนุ่มหน้าอกแน่นๆเนี่ย อึก!



**
ตัวอย่าง-

“เจ้าบอกให้ข้าหยุด แต่ดูเจ้าสิ”
“พี่รัญ อย่าทำแบบนี้ อย่าแกล้งข้า”
“เจ้าลูกหมา ข้าแกล้งเจ้าที่ไหนกัน รู้สึกอะไร บอกพี่รัญหน่อยสิเด็กดี” เอ่ยด้วยรอยยิ้ม ได้ยินพี่รัญเอ่ยด้วยวาจาหยาบโลน เจ้าเด็กยิ่งเหมือนจะรู้สึกมากกว่าเดิม สัญชาตญาณบางอย่างเหมือนถูกปลุกขึ้นมา
“พอแล้ว พี่รัญอย่างแกล้งข้า อึก ข้าจะร้องไห้แล้วนะ อา...”
“ถ้าร้องไห้เพราะเสียวก็ร้องไป...” เอ่ยเสียงเบา เลื่อนมือขึ้นไปคลายเชือก ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากอย่างมาดมั่น แล้วจึงเงยหน้าขึ้นไปจ้องขู่เจ้าของดวงตาสีแดงอิฐที่มองมาอย่างเว้าวอนเป็นครั้งสุดท้าย
“วันนี้พี่รัญจะทำให้เจ้าร้องไห้หนักๆ เลย”



-- เล่มจบ --