ภรรยาโดยสมัครใจ

เมื่อเจ้าสาวตัวจริงหนีไป ‘ลพทิพย์’ ต้องสวมบทแทนพี่สาวตัวเอง

เธอได้กลายมาเป็นภรรยาของ ‘ปภาณ’ ผู้ชายที่รักปักใจมาตั้งแต่เด็ก

เขาไม่ชอบ ไม่แม้แต่จะมองหน้า ไม่คิดจะร่วมเตียงกับเธอ

แต่แล้วอย่างไร ในเมื่อลพทิพย์คิดจะพิชิตใจสามีให้ได้

เธอไม่มีทางยอมแพ้อย่างแน่นอน

ในเมื่อได้มีโอกาสขี่หลังเสือแล้ว เรื่องอะไรจะยอมลง!

ปราบให้เสือมันหายพยศเลยสิคะซิส!


------------------------------------------
“ธะ เธอมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง!”

ทั้งที่เขากับเธอต่างนอนอยู่คนละฝั่งที่ห่างกันพอสมควรบนเตียงกว้าง แต่ตอนนี้คนตัวเล็กกลับมานอนเกยบนตัวของเขา

ลพทิพย์ลืมตาขึ้น ค่อยๆ ยันตัวออกจากเขา และตอนนั้นเองคอเสื้อยืดที่กว้างสำหรับเธอก็หย่อนลงมาจนทำให้เขาเห็นเนื้ออวบอิ่มที่ยังคงมีบราโอบอุ้มอยู่

โอบอุ้ม…แล้วทำไมเขาเห็นหัวนมสีชมพูเข้มนั้นล่ะวะ

ตาฝาดรึเปล่า!?

“เช้าแล้วเหรอคะ”

เธอนั่งบนเตียงแล้วยกมือขยี้ตา ก่อนจะจ้องมาทางเขาตาแป๋ว

ดูสิ ดูท่านั่งสิ!

เธอฉีกขานั่งเป็นรูปตัวเอ็มทั้งที่บนเนื้อตัวมีเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่ของเขาเท่านั้น ซ้ำชายเสื้อยังเลิกมาถึงโคนขา ตรงกึ่งกายก็ยังไม่มีผ้ายักกะคลุม

“ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้!”

“ก็พี่เตเป็นคนอุ้มมนต์ให้มานอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ถ้าไม่นอนอยู่ตรงนี้จะอยู่ตรงไหนล่ะคะ”

“กะ ก็เรานอนเตียงคนละฝั่งกัน แล้วเธอขยับมาอยู่ฝั่งฉันได้ยังไง” เขาเบนสายตาไปทางอื่น พยายามไม่มองคนตัวเล็กอกอึ๋มเหมือนนางเอกเอวีคนดัง

“พี่เตขยับมาหามนต์เองต่างหาก”

เจ้าของเตียงมีอารมณ์กรุ่นโกรธ ทว่ายังพยายามใจเย็นและสังเกตบนฝั่งที่ตัวเองนอนอยู่ ก็พบว่า…

เขากำลังอยู่บนฝั่งของเธอ

บัดซบ เขาต้องโดนลากตัวไปแน่ๆ ไม่ได้กลิ้งไปหาเธอเองหรอก

ปภาณรีบหยิบผ้าห่มมาคลุมกึ่งกลางกาย ก่อนที่ดวงตาลูกกวางจะทันสังเกตได้ ทว่าคงไม่ทันแล้วล่ะ เพราะพอเงยหน้าขึ้นมา คนตัวเล็กก็กำลังมองสิ่งที่เขาเพิ่งพยายามจะปิดไป

“พี่เตไม่ต้องตกใจหรอก ยังไงเราสองคนก็เป็นสามีภรรยากันแล้ว ไม่เห็นมีอะไรต้องอายสักหน่อย” เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ประกายตาเจิดจ้า

ปฏิบัติการครั้งนี้เธอต้องไม่แพ้! เธอต้องไม่จับเสือมือเปล่า!



***เรื่องนี้มี 16 บท + บทส่งท้าย นะคะ



​