ณ สถานีรถไฟโตเกียวอุเอโนะ

ทั้งที่เมื่อก่อนพวกเขามีครอบครัว พวกเขามีบ้าน
ไม่มีใครเริ่มต้นชีวิตในที่ที่ทำจากลังกระดาษและผ้าใบกันน้ำ
และไม่มีใครเป็นคนไร้บ้าน เพราะพวกเขาอยากเป็น…
,
ณ สถานีรถไฟโตเกียวอุเอโนะ สะท้อนภาพสังคมอีกแง่หนึ่งของประเทศญี่ปุ่น
.
เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อคาสุต้องระหกระเหินจากต่างจังหวัดเข้าสู่เมืองหลวงของประเทศเพื่อหาค่าเลี้ยงดูครอบครัว ด้วยการเป็นคนงานก่อสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกด้านกีฬาสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่โตเกียวปี 1964 หลังจากการแข่งขันกีฬาสิ้นสุดลง เขาก็ถูกย้ายไปทำงานที่ไซต์ก่อสร้างต้องอาศัยสวนสาธารณะอุเอโนะต่างบ้าน ซึ่งที่นี่มีคนไร้บ้านอาศัยอยู่มากมาย
.
เมื่อกีฬาโอลิมปิกปี 2020 กำลังจะกลับมาอีกครั้ง รัฐก็กวาดต้อนคนไร้บ้านให้ออกไปจาก "บ้าน" ของพวกเขาเพื่อให้ญี่ปุ่นชนะการคัดเลือกเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก...
.
นิยายเรื่องนี้ชี้ให้เห็นถึงความเหลื่อมล้ำและความไร้สิทธิความเป็นคน ส่งผลให้คนคนหนึ่งหรือใครอีกหลายคนมีบาดแผลในใจมาตลอด ว่าเขาหรือเธอเป็นคนอับโชคเสมอมา และจะเป็นอย่างนี้ต่อไปจนวันสุดท้าย