ดุจรักดั่งห้วงดาราพร่างพราย เล่ม 5

"ยิ่งเวลาผ่านไปเฉิงเซ่าซางก็กลายเป็นผู้โดดเด่นที่ฮ่องเต้ให้ความสำคัญ
หากรับมือขุนนางไม่ถูก ขอเพียงเรียกนางมาปะทะฝีปาก เป็นอันรบร้อยครั้งไม่เคยแพ้
หากมีคดีที่ต้องคลี่คลาย เฉิงเซ่าซางก็พร้อมเป็นผู้แทนฮองเฮาออกไปสืบคดี
ยามนี้เรียกได้ว่าสกุลเฉิงมีแต่เทียบมาเยือนมิได้ขาด ใครๆ ก็ต่างหวังพึ่งบารมีนาง
ทว่าไฉนไม่มีใครกล้าไหว้วานหลิงปู้อี๋ที่มีอำนาจมากเล่า หรือเพราะผู้คนเลือกบีบลูกพลับนิ่มเช่นนางสะดวกกว่า
ซึ่งว่าที่สามีของนางผู้นี้นับวันยิ่งทำตัวหน้าหนาชอบฟังคำหวานเลี่ยนจากปากนางอยู่เสมอ
พูดถึงบุรุษอื่นมากไปก็ไม่ได้ เป็นได้ปั้นปึ่งทำหน้าบูดหน้าบึ้ง กลิ่นน้ำส้มโชยออกมา
เวลาเขาน้อยอกน้อยใจคิดว่านางไม่รักเขามากพอ นางไม่วายต้องกล่อมเขาให้เชื่องอยู่ร่ำไป
“หากวางท่านกับอาเหยาคู่กันบนโต๊ะสำรับ ต่อให้อาเหยาถูกปิ้งย่างจนมันเยิ้มทั่วร่างเลิศรสหาใดเปรียบ
ส่วนท่านยังคงเป็นเนื้อดิบชิ้นหนึ่ง ปากของข้าก็จะมุ่งไปหาท่านแต่ผู้เดียว!”
"