Theory of Magenta [ ทฤษฎีสีมาเจนต้า ]

: )



“พี่ครับ!”

ผมยื่นมือออกไปจับชายเสื้อยืดสีแดง ที่ไม่คิดว่าชาตินี้จะจับมันด้วยซ้ำ แต่ก็ยอมจับเพราะอยากจะรั้งพี่เขาเอาไว้

“ผมมีเรื่องจะขอร้องให้ช่วย...ครับ”

ตู้ไปรษณีย์สีแดงในความคิดผม หันกลับมาหากันช้า ๆ

“คบ แต่นี่ไม่ค่อยมีเวลาให้นะ”

?

เครื่องหมายคำถามคงเต็มหน้าผมไปหมด รู้สึกว่าเราเริ่มจะคุยกันคนละภาษา ผมปวดหัวตึบขึ้นมา ไม่รู้จะแปลความหมายของคำพูดนั้นยังไงดี

“ยังไงนะครับ คือผมจะขอ..”

“ก็บอกว่าจะคบ ก็อุตส่าห์ตามมาขอถึงที่นี่เลยหนิ”

“ฮะ”

“ก็จะมาขอกันเป็นแฟนไม่ใช่เหรอ ก็บอกว่าจะคบไง”

ผมอยากจะร้องไห้ จะร้องไห้แบบที่มีน้ำตาไหลออกมาเลยด้วย