พันธนาการรักลวง

5ปีที่ปารมิตาหายไปจากการมองเห็นของบุรินทร์และเด็กชายตัวน้อยที่แสนจะน่ารักน่าชัง แต่ทว่าวันนี้เธอกลับปรากฏกายขึ้นและแสดงตัวตนต่อดีตสามีที่เจ้าหล่อนทิ้งไปอย่างไม่แยแส แล้วคิดหรือว่าบุรินทร์จะยินยอมให้ปารมิตาหลอกลวงเขาได้เป็นหนที่สอง
ประธานหนุ่มตีตราให้ค่าหญิงผู้นี้เป็นเพียงบุคคลจำพวกเห็นค่าของเงินตราสำคัญยิ่งกว่าเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเอง
------------------------
เพี๊ยะ
มือบางตกกระทบลงเเก้มหนาของบุรินทร์เสียงดังฟังชัด จะดูถูกหญิงสาวยังไงเธอไม่เคยสงสัยหรือเคืองเเค้น เพราะสิ่งที่เธอทำกับบุรินทร์มันมากมายเกินกว่าที่จะให้อภัย เเต่ครั้งนี้มันเกินไปจริงๆ
“สุดท้ายคุณก็เเค่ต้องการใช้ร่างกายของฉันเเก้เหงาสินะ”ปารมิตาตัดพ้อออกมา หัวใจเธอไม่เคยมีค่ากับใครเลยจริงๆ ทุกคนถึงมองข้ามมันไป โดยที่ไม่คิดเลยว่ามันจะเจ็บช้ำขนาดไหน
“เเล้วจะให้ฉันต้องการหัวใจของเธอไปทำไมล่ะ ขนาดตัวของเธอฉันยังพิศสวาทไม่ลงเลย”ประธานหนุ่มพ้นวาจาเเสนร้ายกาจออกมาเสียดเเทงหัวใจของอีกฝ่าย มันยังน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับการกระทำในอดีตของปารมิตา
ทุกคำพูดของบุรินทร์เปรียบเสมือนมีดที่เเสนคมหลายเล่มทิ่มเเทงลงตามร่างกายของหญิงสาวจนปวดหนึบ หากตายได้เธอก็อยากจะจบเรื่องนี้ลงเหมือนกัน
“เข้าใจเเล้วล่ะค่ะ”ปารมิตาสูดหายใจเพื่อควบคุมอารมณ์ทั้งหมดไว้ สมควรเเล้วล่ะที่โดนเเบบนี้

------------------------
“ถ้าอยากอยู่กับลูก เธอนอนกับฉันสิ ถ้าทำให้ฉันพอใจจะรับไว้พิจารณา”แววตาเสือเหยียดยิ้มร้ายให้กับกวางน้อยในอุ้งกำมือของตนเอง ศักดิ์ศรีแค่นี้ปารมิตายอมแลกได้อยู่แล้ว

“ฉันมีข้อแลกเปลี่ยน”คนหัวไวคิดข้อตกลงอย่างไม่ยอมเสียผลประโยชน์เพียงฝ่ายเดียว

“ขึ้นอยู่กับคืนนี้...”คนที่เป็นอดีตคนรักของอีกฝ่ายลากเสียงตอบปัด ตอนนี้เหยือมาถึงปากแล้วแล้ว คงไม่ปล่อยให้หลุดลอยไปอย่างแน่นอน

“ได้ค่ะ”ปารมิตาตอบกลับอย่างไม่ลังเล ลงมือปลดชุดเดรสายเดี่ยวตัวยาวให้ร่วงลงไปกองกับพื้นห้อง....
-------------------------