อนุที่ข้าเกลียด

ณ รัชศก จิ่งอี้โจว์

ปีที่2

ในแผ่นดินราชวงศ์จิ่ง

ปีที่20

หากมีใครคนใดที่ฮ่องเต้จิ่งอี้โจว์พึงใจ คงไม่อาจมองเลยผ่านแม่ทัพแกร่ง แห่งแผ่นดินจิ่ง นามเสิ่นอี้ฉุน แม้ความรักจะบังคับไม่ได้ แต่ผู้ได้ขึ้นชื่อว่าโอรสสวรรค์ย่อมไม่มีสิ่งใดที่ทำไม่ได้ แม้นสิ่งนั้นจะสร้างความเจ็บช้ำแก่ผู้ใดก็ตาม

"หากข้าไม่ทำเช่นนั้น โอรสสวรรค์อาจเป็นเพียงคำเปรียบเปรย หาใช่ความจริง"

แม้นอีกฝั่งจะได้รับความรักจนเต็มอก รับรู้จนล้นใจ แต่ภายในใจกลับไม่รู้สึกว่าตนได้สัมผัสความรักนั้นจริงๆได้เลย จึงทำได้เพียงพยายามหนี

เพื่อไปหาความรักของตนจริงๆ แม้รู้ดีว่าไม่มีโอกาสครอบครองเป็นเจ้าของเจ้าของหัวใจคนตรงหน้า แต่ขอเพียงได้รักได้ปกป้องก็พอใจ

"ข้ารักไปแล้วข้ากลับไม่ได้แล้ว รักข้าไม่อาจเปลี่ยนได้ ข้าต้องขอโทษเจ้า"

อีกมุมของตระกูล เมื่อคนที่ถูกส่งมาให้ตนดูแลเป็นคนที่ตนเกลียด ความอัดอั้นที่มีจนล้นอก จึงแสดงตัวออกมา ให้เจ็บปวดเสมอ

" เจ้ามันสกปรกเกินกว่าข้าจะอยากเข้าใกล้"

อีกด้านของคนที่เฝ้ารักทะนุถนอมคนรักอย่างหวงแหน

ย่อมทำทุกอย่างให้ตนได้รับทุกอย่าง ด้วยหวาดกลัวเสมอว่า จะโดนทอดทิ้งเฉกเช่นมารดาตน

"ข้าจะไม่ยอมให้ใครมาแทนข้าแม้นเพียงพริบตาเดียว จำไว้เถิดว่าข้าจะทำทุกอย่าง เพื่อให้เจ้าออกไปจากที่นี่"

สตรีผู้หนึ่งนั่งอยู่ริมแม่น้ำไหลวน ทอดกายทอดใจ ไปพร้อมกับน้ำตา

"เมื่อข้าเป็นคนที่ถูกเกลียด

ความสุขของข้านั้นคือสิ่งใดกัน?"