คุณพ่อทูนหัวของผม

ร่างที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ่างอาบน้ำซึ่งทำมาจากไม้เนื้อดี เสียงครางฮึมฮำเพลงที่ชอบออกมาเบาๆ โดยไม่รู้ว่าตนเองนั้นลืมล็อคกลอนประตู กระทั่งเสียงดังผลั๊วะของประตูห้องน้ำร่างขาวโพลนในอ่างก็สะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ คุณากรชะงักไปชั่วขณะเมื่อเข้ามาในห้องน้ำของบ้านไม่คิดว่าจะมีคนใช้ก็ประตูไม่ได้ล็อค สายตาคมไล่กวาดไปที่อีกฝ่ายก่อนจะส่งเสียง ฮึ ในลำคอพร้อมกับมุมปากถูกยกขึ้นเล็กน้อย และการกระทำนั้นก็เล่นเอาคนที่แทบจะจมลงในอ่างใบหน้าแดงเถือกด้วยความอายร่างกายเขาร้อนกว่าน้ำอุ่นในอ่างนี่เสียอีก

"ไม่รู้ว่ามีคนใช้ จะอาบในนั้นก็อาบไปเดี๋ยวฉันอาบฝักบัว เหนียวตัวชะมัด"

"ห๊ะ! คะ คุณ ดะ เดี๋ยวครับ เอ่อ คือผมออกไปก่อนดีกว่าถ้าคุณจะใช้ห้องน้ำ"

คุณากรซึ่งกำลังจะปลดผ้าเช็ดตัวออกจากร่างหันมามองเด็กหนุ่มตัวขาว และตอนนี้เหมือนตัวจะเริ่มแดงเรื่อขึ้นมาแล้ว

"ไม่เป็นไรฉันไม่ถือ เธอจะแช่ก็แช่ไป"

คราวนี้คนที่กำลังอายแทบจะฝังตัวลงไปใต้อ่างหรือมุดทะลุหายตัวออกไปจากสถานการณ์น่าอายนี้เหลือเกิน ตั้งแต่อาบน้ำเองได้เขาไม่เคยแก้ผ้าให้ใครเห็น แม้แต่แม่ผู้ให้กำเนิดแล้วนี่อะไรคุณเขาจะมาอาบน้ำโดยไม่สนว่าเขาหัวโด่อยู่ตรงนี้นะ คุณไม่อายแต่ผมอายนะฮะ ส่วนอีกฝ่ายหาได้สนใจไม่เขาปลดผ้าเช็ดตัวออกไปพาดไว้ที่ราวเหลือเพียงเนื้อตัวเปลือยเปล่าเดินเข้าไปเปิดฝักบัวให้สายน้ำเย็นราดรดลงมาตั้งหัวจรดเท้า

พัทธวิชญ์เบือนใบหน้าแดงก่ำของตัวเองหนีภาพนั้นแทบไม่ทัน บ้าจริง ทำไมหัวใจต้องเต้นแรงขนาดนี้ด้วย เด็กหนุ่มวัยย่างสิบเก้าจมตัวเองลงไปในอ่างน้ำซึ่งพอมีฟองครีมอาบน้ำกลบร่างเปลือยของตัวเองอยู่บ้าง และแม้จะหลับตาลงเพื่อไม่ต้องมองคนอายุมากกว่าแต่ภาพที่เห็นผ่านตาเพียงแวบเดียวกลับติดอยู่ในหัวเขา หุ่นนายแบบชัดๆ เฮ้อ บ้าจริงนี่เราคิดอะไรพอๆ ไอ้พอร์ช หยุดลวนลามคนอื่นทางความคิดเดี๋ยวนี้ นั่นพ่อทูนหัวแกเลยนะ

คุณากรปรายตามองเจ้าเด็กที่เอนศีรษะพิงขอบอ่างหลับตานิ่งก็ได้แต่แอบขำในใจ หึ เด็กจริงๆ ชายหนุ่มคิดก่อนจะอาบน้ำล้างตัวแล้วออกจากห้องน้ำไป ให้อีกคนพ่นลมหายใจออกจากปากแรงๆ ก่อนจะลุกออกจากอ่างไปกดลูกบิดแถมลงกลอนไปอีกชั้นด้วย



**********************************************************************************