พยัคฆ์มันรักน้อง

พ่อแม่ทิ้งเธอไว้ที่บ้านเขาตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยความสงสาร นายหญิงของบ้านจึงรับเธอเป็นลูกสาวบุญธรรม จากนั้นมาเธอจึงกลายเป็นของเล่นแก้เหงาของเขา
.
.
“แล้วถ้าสิ่งที่คุณพยัคฆ์คิดไว้มันผิด… คุณพยัคฆ์จะมองน้องเปลี่ยนไปไหมคะ” เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันกล้าสบตากับเขาคนที่สูงกว่า และพยายามบังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่น “ถ้าน้องไม่ได้จะมาแย่งหรือแบ่งอะไรจากคุณพยัคฆ์ คุณพยัคฆ์จะมองน้องเป็นน้องสาวคนหนึ่งไหมคะ”

“ไม่”

“…”
.
.
*** สนับสนุนผลงานผ่านหน้าเว็บจะได้ราคาที่ถูกกว่าสนับสนุนผ่าน Apple นะคะ ***
- ขอบคุณที่สนับสนุนผลงานค่ะ -