หอดอกไม้แดง

นักฆ่าอันดับที่หนึ่งขององค์กร ต้องการที่จะเลิกขาดจากอาชีพนักฆ่า ทางองค์กรจึงส่งให้เธอไปทำภารกิจสุดท้าย เมื่อทำสำเร็จไม่เพียงแต่จะได้รับอิสระ แต่เธอกลับถูกตามล่าจากคนขององค์กร ขณะที่หนีการตามล่า เธอก็มาโผล่อีกโลกแบบงง ๆ

“วางของที่ขโมยมาลงซะ แล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป อย่าให้ต้องได้ใช้กำลัง”

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง เขาที่กำลังเดินกลับจวนหลังจากที่นัดเจอกับสหาย แต่ดันมาพบเข้ากับโจรที่กำลังหนีออกมาจากจวนหลี่เข้าพอดี ชายหนุ่มเดินตามโจรเรื่อยๆเพื่อที่จะดูที่กบดาน แต่เดินตามจนจะออกนอกเมืองแล้วก็ไม่มีทีท่าว่าจะเจอที่พัก เขาจึงอ้อมมาดักหน้าไว้ ทั้งยังได้รู้ว่าคนที่ทำตัวเป็นโจรนั้นกลับเป็นเพียงหญิงสาวคนหนึ่งเท่านั้น

“หืม ถ้าอยากได้คืน เจ้าก็เข้ามาเอาเองสิ”

ยังไม่ทันที่เฟิงเยว่จะพูดจบ ชายหนุ่มปริศนาก็พุ่งเข้าใส่นางอย่างรวดเร็ว เฟิงเยว่ที่ยังไม่ทันได้ตั้งรับก็เกือบที่จะหลบไม่ทัน

“แหมมใจร้อนเสียจริง”

เมื่อหลบชายหนุ่มพ้นแล้ว เฟิงเยว่ก็พูดออกมาทีเล่นทีจริง พอชายหนุ่มพุ่งเข้ามาใส่นางอีกที นางก็โยนถุงที่นางใส่ของที่ขโมยมาไปไว้มุมๆหนึ่ง จากนั้นก็ตั้งรับการโจมตี

เฟิงเยว่ส่งหมัดหนักๆสวนออกไป กำปั้นซ้ายขวาถูกปล่อยออกมาไม่ยั้ง สลับกับลูกเตะที่เร็วแรงจนเกิดเสียงในอากาศ

ชายหนุ่มหลบท่าทางอันหนักหน่วงของเฟิงเยว่ได้อย่างง่ายดาย หากแต่ว่าหัวคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแทบผูกเป็นปม เก่งเกินหญิง นั่นคือความคิดของชายหนุ่ม เขาผ่านการต่อสู้มาก็มากมาย คู่ต่อสู้เขาก็มีมาให้เจอแทบทุกรูปแบบ ชายที่เก่งๆเขายังพอได้พบเจอบ้าง แต่ว่าที่เป็นหญิงนั้นเขายังไม่เคยเจอ

หมัดขวาของเฟิงเยว่ถูกส่งเข้าไปในช่องท้องของชายหนุ่มอีกครั้ง ตามด้วยลูกเตะอีกหลายที ขาเรียวฟาดลงที่ต้นคอของชายหนุ่ม แต่ก็โดนปัดออกไปได้ เมื่อขาถูกปัดตกเฟิงเยว่จึงสวนด้วยหมัดตรง ซึ่งก็โดนรับไว้ไม่ยากเย็น เฟิงเยว่ปล่อยหมัดไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหมือนว่าชายหนุ่มรออยู่แล้ว

เมื่อนางปล่อยหมัดออกไป ชายหนุ่มก็หยุดหมัดของนางอีกครั้ง พร้อมกับรวบเอาร่างบอบบางของเฟิงเยว่เข้าไปไว้ในอ้อมแขน แผ่นหลังบางปะทะเข้ากับอกแกร่งอย่างเต็มแรง มือซ้ายของนางถูกจับไขว้ไว้ด้านหน้า โดยที่ชายหนุ่มดึงมือของนางมาไว้ที่ไหล่ขวาตัวเอง นางจึงใช้ศอกขวาเพื่อจะกระทุ้งชายหนุ่ม แต่สุดท้ายนางก็โดนหยุดไว้ได้ทัน ก่อนที่จะกระทุ้งออกไป

“ฝีมือไม่เลว แต่เจ้าไม่รอดแล้ว”

ชายหนุ่มพูบกับเฟิงเยว่ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่บ่งบอกอารมณ์ว่าชายหนุ่มกำลังรู้สึกอย่างไร

“เอ๋…ข้าโดนจับได้เสียแล้ว แล้วเจ้าจะทำอย่างไรต่อละหนุ่มน้อย”

แม้ว่าจะถูกจับไว้ แต่เฟิงเยว่ก็ยังไม่วายที่จะหยอกเย้าชายหนุ่ม ตัวนางรู้ดีว่า ต่อให้สู้อย่างไรนางก็ไม่มีทางที่จะชนะแน่นอนในเมื่อเป็นแบบนั้นสู้ให้จับเลยดีกว่า แต่ระดับนักฆ่ามือหนึ่งแล้ว นางไม่มีทางที่จะโดนจับโดยไม่มีเหตุผลแน่นอน

“เจ้า เจ้าวางยาข้า”

ร่างสูงใหญ่ยืนโงนเงนแขนขาไม่มีเรี่ยวแรงก่อนที่จะล้มลงไปนั่งกับพื้น ชายหนุ่มพยายามที่จะยกมือขึ้นชี้หน้าหญิงสาว แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะตอนนี้แขนขาของชายหนุ่มหนักอึ้ง จนไม่สามารถยกขึ้นมาได้

“ฝีมือเจ้ายอดเยี่ยมเลย แต่เจ้าดันมาเจอข้า กระดูกเรามันคนละเบอร์หนุ่มน้อย”