ข้าเป็นเพียงหญิงอุ่นเตียงของท่านแม่ทัพ

ชีวิตข้าไม่มีอะไรที่ง่ายเลย งานแรกที่ต้องทำก็คือต้องมาเป็นหญิงบำเรอของท่านแม่ทัพ คอยเอาอกเอาใจเขา ทำให้เขาไว้ใจ เพื่อที่จะได้ล้วงข้อมูลของกองทัพทั้งหมดมา สุดท้ายก็ฆ่าเขาทิ้งเสีย แต่นี่อะไรแรงจะลุกจากเตียงนางยังไม่มี เอาอะไรไปฆ่าเขาได้


"นายท่านปล่อยข้าลงเถิด.."
ใบหน้าหญิงสาวร้อนผ่าวนางรู้สึกอายจริงๆ และนางไม่เข้าใจการกระทำของเขาตอนนี้ ทำไมนางรู้สึกว่าเขาโกรธนางอยู่ นางกระทำสิ่งใดผิดไปหรือ
ลี่เหมยชะเง้อใบหน้าเล็กออกจากอ้อมแขนแกร่งและมองไปที่ชายหนุ่มขี้เล่นที่เดินตามหลังพวกเขาอยู่ห่างๆ
"อย่าได้มองใครอื่น..."
เสียงทุ้มดังอยู่ข้างใบหู ก่อนที่ผ้าคลุมผืนใหญ่จะถูกตวัดมาคลุมร่างเล็กเอาไว้บดบังสายตาอยากรู้ของเด็กสาว