บัวบุษบง

หลังจากประสบอุบัติเหตุ ชีวิตนักธุรกิจหนุ่มวัย36ปี ก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เมื่อดวงตาที่มองเห็นกลับมืดบอด แฟนสาวที่คบหากันมานานและเพิ่งขอเธอแต่งงานไปกลับหนีหายด้วยความอับอายที่เขาเป็นคนพิการ ความเศร้าเสียใจ ความหมดหวังในชีวิต ประดังประเดเข้ามาจนเขารับแทบไม่ไหว ชายหนุ่มใช้ชีวิตอย่าคนรอคอยความตาย ร่างกายที่เคยกำยำกลับซูบผอมจนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ผมเผ้ายาวยุ่งเหยิง ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครารกครึ้มเมื่อเขาไม่ได้สนใจดูแลมัน จากผู้ชายอบอุ่น ใจดี ยิ้มง่าย อารมณ์ดี แปรเปลี่ยนเป็นคนเงียบขรึม เก็บกด อารมณ์ร้าย จนทุกคนต่างกลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้ พยาบาลที่ถูกว่าจ้างให้ไปดูแลต่างถูกเขาไล่ตะเพิดและไม่สามารถทนอยู่กับเขาได้นานเกินสัปดาห์

บุษบงกช สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพราวัย22ปี เพิ่งสำเร็จการศึกษาจากคณะพยาบาลศาสตร์ เธอไม่สามารถใช้ชีวิตสนุกสนานหลังเรียนจบเหมือนวัยรุ่นทั่วไปได้ เนื่องด้วยความยากจนและเธอต้องหาเงินจำนวนมากมารักษามารดาที่ป่วยเป็นมะเร็ง เมื่อเห็นประกาศรับสมัครงาน และค่าตอบแทนที่สูงลิ่ว หญิงสาวจึงเลือกงานนี้อย่างไม่ลังเล

--------------------------------------------------------------------------------------

"ขอจูบได้ไหม"

หญิงสาวทำหน้าตื่นเมื่อได้ยินคำขอตรงๆของเขา ใบหน้าขาวใสเห่อแดงลามไปจนถึงใบหูเล็ก การจูบมันขอกันได้ง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ หญิงสาวคิดในใจ

"ไม่ได้ค่ะบัวจะเก็บไว้ให้แฟนบัว"

"งั้นถ้าเราเป็นแฟนกันก็จูบได้ใช่ไหม"

ชายหนุ่มก้มลงมาอีกครั้งหวังประทับจูบที่ริมฝีปากบาง แต่หญิงสาวรีบเบี่ยงหน้าหลบไปอีกข้างทันที ทำให้ชายหนุ่มได้แต่สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆจากเรือนผมสลวยแทน

"อื้อ คุณศรัณย์ บัวยังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะ"

"คุณรังเกียจที่จะมีแฟนเป็นคนตาบอดอย่างผมใช่ไหม หรือผมแก่จนเกินไปจนคุณรับไม่ได้" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นก่อนเอ่ยออกไปเสียงเศร้าจนหญิงสาวรับรู้ได้

"ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ บัวไม่ได้รังเกียจอายุหรือรูปลักษณ์ของคุณเลยนะ บัวแค่ไม่มั่นใจ เพราะคุณยังไม่เคยเห็นหน้าบัวเลย พอวันนึงถ้าคุณศรัณย์มองเห็นอีกครั้ง แล้วบัวไม่ใช่สเป๊กคุณล่ะ"

ชายหนุ่มระบายยิ้มออกมา แขนแกร่งกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม ร่างกายของทั้งสองแนบชิดจนสัมผัสถึงจังหวะการเต้นของหัวใจของกันและกัน

"ผมได้ยินแต่คนชม ว่าคุณสวยมาก"

"เขาก็ชมไปเพราะไม่อยากเสียมารยาทมั้งคะ"

"แต่ผมเชื่อสายตาของแม่และน้องสาวผมนะ"

"บัวยอมรับว่าบัวสวยมากก็ได้ แต่บัวอาจจะไม่ใช่สเป๊กคุณไง"

"รู้ได้ไง"

"เอ่อ..." หญิงสาวเริ่มจนมุมเมื่อไม่สามารถคิดหาคำตอบให้เขาได้

"จริงๆผมไม่ได้สนใจรูปร่างหน้าตาคุณหรอกนะ ความงดงามในจิตใจคุณต่างหากที่ทำให้ผมตกหลุมรัก"

"นี่คุณเรียกว่ารักเลยเหรอ มันจะไม่เร็วเกินไปเหรอคะ"

"ไม่รู้สิ แต่ผมรู้สึกแบบนั้น คุณไม่คิดเหรอ ทำไมผมถึงยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ"