ให้โลกนี้มีเพียงรัก

เคยได้ยินคนพูดว่า

คนที่เหมาะสมจะมาในเวลาที่เหมาะสม เวลาที่จังหวะชีวิตมันตรงกัน แม้ว่าก่อนหน้านั้นจะเคยเป็นคนที่เดินผ่านไปผ่านมาในชีวิตของกันและกัน แต่สุดท้ายแล้วเมื่อผ่านการใช้ชีวิต ผ่านการตรึกตรองทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามา

คนที่ใช่ก็จะกลับมาเจอกันอีกครั้งในเวลาที่สมควร...

เชื่อในประโยคนี้ก็ตอนนี้แหละ

ถึงมันจะช้าไปสักสิบปีก็ตาม!

“ดีนะที่พี่ยังไม่มีใคร”

“ผมโชคดีจริงๆ”

--------
ในสายตาเธอ เขาคือรุ่นน้องที่น่ารักและเป็นสุภาพบุรุษ
ในสายตาเขา เธอคือผู้หญิงที่แอบชอบมานานเป็นสิบปี
เมื่อโอกาสมาถึง มีหรือที่เขาจะปล่อยมันไป

“ผมไม่เคยฉวยโอกาสกับใคร แต่กับพี่... ขอแค่มีโอกาสเพียงนิด ผมพร้อมจะฉวยมันไว้ ไม่ปล่อยให้หลุดมือ”

“ผมไม่ใช่น้องเตคนดีของพี่ ไม่ใช่และไม่เคยใช่”