หน่วยพิทักษ์ ดักใจผู้กองน้ำแข็ง

ผู้กองหนุ่มสุดฮอตที่ได้ฉายาว่าเป็นน้ำแข็งจอมเย็นชาต้องมาใกล้ชิดกับนักเขียนสาวคนสวยด้วยความจำใจความเซ่อซ่าซุ่มซ่ามของพระพายจึงเป็นเหตุให้น้ำแข็งอย่างผู้กองลักษณ์ละลายกลายเป็นน้ำอุ่นที่คอยปกป้องเธอ

"นั่นไง พระพายของเรา คนที่เรียนเก่งแล้วก็สวยจนได้เป็นดาวโรงเรียน" พอยัยใบตองเห็นฉัน นางก็พูดขึ้นเสียงดังแล้วพาเพื่อนๆ แก๊งนางเดินมาทางนี้ นั่นชุดราตรีเหรอ ยาวลากพื้นจนฉันคิดว่าพกผ้าห่มกันมา

".....!" แล้วสีหน้านางก็ชะงักไปค่ะ ดูจากสายตาที่มองฉันหัวจรดเท้าแล้ว คงกำลังตะลึงอยู่กับองค์ประกอบบนร่างกายฉันแน่ๆ "หึๆ คิดไม่ถึงเลยว่า...เธอเองก็มีของแบรนด์เนมดีๆ ใช้เหมือนกัน แฟนตัวรวจของเธอคงจะเก็บเงินหลายปีน่าดู"

"ว่าแต่แฟนเธอไม่มาเหรอพระพาย"

"ใช่ๆ เห็นใบตองบอกว่าเธอมีแฟนเป็นตำรวจ คงเท่ห์น่าดูเนอะ"

"ดีจัง คงรู้สึกปลอดภัยตลอดเวลา"

ฉันยิ้มอย่างใจดีให้กับเพื่อนผู้หญิงที่ฉันเองก็จำได้ทุกคน พวกเธอไม่มีปฏิกิริยาเหมือนกับใบตองแล้วก็แก๊งของนางที่ยังคงเบะปากใส่ฉัน

"เป็นถึงดาวโรงเรียน แต่มีแฟนเป็นตำรวจเงินเดือนน้อย คงอายแหละเนอะ คิกๆๆ" เพื่อนยัยใบตองที่ยืนข้างๆ พูดขึ้น ซึ่งฉันก็จำหล่อนได้ดีค่ะว่าเป็นใคร ก็เพื่อนๆ ของนางนั่นแหละค่ะ ถึงจะศัลยกรรมมากันทุกคนแต่มันก็ยังคงเค้าหน้าเดิมไว้ให้จดจำได้บ้าง

"คุยอะไรกันอยู่เหรอ?"

"นี่ไงแฟนใบตองมาแล้ว"

"โห! ดูดีเนอะ หล่อจัง"

"ที่รักคะ ไปคุยโทรศัพท์นานจัง ใบตองยืนรอนานแล้ว"

"ผมคุยเรื่องงานที่บริษัทน่ะ"

"แหม...เป็นผู้จัดการงานก็ยุ่งไม่เบาเลยนะคะ" นางยืนจัดระเบียบปกคอเสื้อสูทกับขยับปมเนคไทให้แฟนนางใหม่ แต่สายตาชำเลืองมองมาทางเพื่อนๆ แล้วก็หันไปแอบยิ้มเมื่อเห็นว่าสายตาหลายคู่มองนางด้วยความอิจฉาชื่นชม แต่ฉันว่าแฟนนางดูไม่ค่อยจอยกับท่าทีโอ้อวดของนางเลยนะคะ ดูลำบากใจยังไงไม่รู้

"อ๊ะ! พระพาย นี่มันกระเป๋าของแบรนด์xxxรุ่นลิมิเตดนี่นา โห!...ใบนี้ครึ่งล้านเลยนะเนี่ย"

"เอ่อ...คือว่า...."

"ของก๊อปหรือเปล่าก็ไม่รู้ เธอลองดูดีๆ สิจี เงินเดือนตำรวจเท่าไหร่กันเชียว ซื้อของแพงแบบนี้ไม่ได้หรอก"

"ใบตองทำไมคุณพูดแบบนี้" แฟนนางขมวดคิ้วถามนางสีหน้าไม่ดีเท่าไหร่ค่ะ เหมือนจะเสียหน้านิดหน่อยที่ใบตองทำกริยามารยาทแบบนี้

"ที่รักอย่าพึ่งยุ่งค่ะ!" นางสะบัดมือแฟนนางที่มาจับแขนออก "ทุกคนคิดเหมือนกันไหมล่ะ เงินเดือนตำรวจอย่างมากก็แค่สองหมื่น แต่ละวันยังต้องกินแค่ปลากระป๋องกับไข่ เพราะต้องเอาเงินไปผ่อนรถผ่อนบ้าน จะเอาปัญญาที่ไหนซื้อกระเป๋าใบละครึ่งล้านให้แฟน"

ตอนนี้ทุกคนเริ่มมองหน้ากัน คล้ายกับกำลังคิดตามคำพูดของยัยใบตองที่เสี้ยมขึ้นมา บางคนถึงกับเบะปากใส่ฉันแล้ว คิดว่าทั้งเนื้อทั้งตัวฉันเป็นของปลอมทั้งหมด

"แฟนฉัน!...."

"ทำไมผมจะไม่มีปัญญาซื้อกระเป๋าใบละครึ่งล้านให้แฟนล่ะครับ?"

"......!!" ผะ..ผู้กอง! เสียงรอบข้างฉันเริ่มดังขึ้น สีหน้าทุกคนเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเห็นผู้กองลักษณ์เข้ามายืนโอบฉัน โห!...แฟนฉันใส่สูทสีแดงมาเลยเหรอเนี่ย หล่อจนวัวตายควายล้มเลยค่ะ เอ่อไม่สิๆ ฉันเนี่ยแหละจะล้ม

"คุณเป็นใคร!?"

"อ่อ ผมคือคนที่กินปลากระป๋องกับไข่เพราะต้องเอาเงินไปผ่อนรถผ่อนบ้านที่คุณพึ่งจะพูดถึงไปน่ะครับ"

"อ่อ แฟนตำรวจเงินเดือนน้อยน่ะเหรอ?"

"ใบตอง! คุณจะพูดอะไรหัดดูตาม้าตาเรือซะบ้างนะ"

"อะไรกันคะที่รัก!"

"เอ่อ...สะ..สวัสดีครับผู้กองลักษณ์"

"ผู้กองลักษณ์?"

"ผู้กองเหรอ?"

"แฟนพระพายเป็นผู้กองนี่นา"

"เขาไง ผู้ชายที่กำลังดังในโลกโซเชียลน่ะ"

"ใช่ๆ ทั้งหล่อทั้งรวย โปรไฟล์เลิศมากนะแก"

เสียงซุบซิบที่ไม่ค่อยซุบซิบเริ่มดังขึ้น ทุกคนต่างก็ยิ้มชื่นชมผู้กองกันแบบคลั่งไคล้ มีแต่ยัยใบตองคนเดียวค่ะที่ยืนหน้าเหวอหุบปากที่อ้าอยู่ไม่ลงเลย

"ใช่! นี่น่ะผู้กองลักษณ์ น้องชายบอสผม เป็นผู้กองหน่วยสวาต คุณพ่อของเขาเป็นผู้พิพากษา คุณลุงเขาก็เป็นตำรวจยศใหญ่ คุณทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างไหม!?"

"มะ..ไม่จริง!"

"คนอย่างคุณมันชอบอวดอ้างว่าตัวเองสูงส่งอยู่เรื่อย ไม่พอยังเอาผมไปเกี่ยวอีก เราเลิกกันเถอะ!"

"อะไรนะคะ!"

"ผู้กองลักษณ์ครับ ผมขอโทษสำหรับเรื่องวันนี้ด้วยนะครับ"

"ไม่เป็นไร"

"เดี๋ยวสิที่รัก!...คุณปริณ!!"