พลิกรักกลมาเฟีย

เดี๋ยวผมจะช่วยพยุงคุณเข้าไปในบ้าน แล้วหายามาใส่ให้นะ” เจ้าหนี้หนุ่มหล่อ แอบเป็นห่วงอาการลูกหนี้สาวสวย
“ฉันไม่เป็นไรจริงๆ วางขาฉันลงเดี๋ยวนี้” ปิ่นมณีสะบัดขาออกจากมือเขา ที่กำลังจะช้อนตัวหล่อนเพื่อพยุงให้ลุกขึ้นยืน แต่ความเจ็บปวดก็แทรกแซงจนเกินกว่าที่จะพยุงตัวเองอยู่ หล่อนเซถลาทำท่าจะล้มคว่ำลงอีกครั้ง
ปิ่นมณีตกอยู่ในวงแขนแข็งแกร่งของผู้เป็นเจ้าหนี้ ใบหน้าทั้งคู่โน้มเข้าประชิดจากแรงทึ้งของกันและกัน ปลายจมูกโด่งคมชนเข้ากับปลายจมูกเล็กๆ ทรงสตรอว์เบอร์รี่น่ารักน่ากัด
“ผมหิวอีกแล้ว กินข้าวไม่อิ่ม กินคุณได้ไหม”
“ปล่อยฉันนะ ไอ้คนหื่น” เธอพยายามดีดตัวออก แต่เขาจับไว้แน่น
“หนีไม่รอดหรอกน่า จะเร็วจะช้าผมก็ต้องได้กินคุณ”
“ไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันอาจอยากกินคุณบ้างก็ได้ คิดว่าจะเป็นฝ่ายได้อย่างเดียวเหรอ ฉันน่ะเชี่ยวชาญกีฬาในร่มนะคะ เตรียมยาบำรุงให้ดี ไม่อยากให้มีการตายคาอกเกิดขึ้น” อนาคินแทบจะหลุดหัวเราะออกมาดังๆ
“ปากดีจริงๆ เลยคุณนี่ ขี้คุยนัก ถ้าถึงเวลาแล้วเล่นท่ายากไม่เป็น ผมจะถือว่าคุณโกหก คนโกหกต้องถูกลงโทษนะ” ดวงตาของเขาเปล่งประกายความกระหายในตัวเธอออกมา