อาตี๋ทรงแด๊ด

เฮ้อ เป็นเพราะคราวเคราะห์ ของพ่อหม้ายวัยสามสิบเลยหน้ามืดตามัว เผลอนอนกับโบ้ที่ปากยังไม่ทันสิ้นกลิ่นน้ำนม
“อย่ามาเรียกผมตี๋น้อย คนอย่างผมยอมเป็นแค่ตี๋เดียวเท่านั้น”
“!?!.
“ตี๋xxลุง”
สัส...ถ้าปากไอ้นี่ยังไม่มีสี จำปีดุ้นยักษ์ไม่ถูกตัดทิ้งให้เป็ดกิน เขากับมันคงอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้!

********
“แต่คุณก็อยากได้ผมจริงๆ นี่นา แสดงว่าวาสนาเราสัมพันธ์กัน”
“ฉิบ!...เขาเรียกดวงสมพงศ์ไม่ใช่เหรอ สัมพันธ์อะไรกันเล่า” หมายปองอยากไล่ตะเพิดก้าวนำโชค หากเขาเมาอยู่สักหน่อย ทั้งเบื่อหลายสิ่งด้วย ดังนั้นการมีเพื่อนคุย ก็เฮฮาดี
“ถ้าอย่างนั้น เค้กนาย เทียนนายอยู่ไหนล่ะ”
ได้ยินคำถาม ก้าวนำโชคเลยยิ้มกว้าง
“ใต้เบาะรถมอไซต์ครับ เดี๋ยวผมไปเอามา”
“แล้วจะเป่ากันที่ไหน... แถวนี้เหรอ” หมายปองถาม
ก้าวนำโชคทำตาวามวาว และไม่ทันที่เขาจะตอบ หมายปองก็เอ่ยว่า
“เดี๋ยวฉันพาไปก็แล้วกัน ที่เงียบๆ เผื่อนายจะชอบ”


เป็นนิยายขนาดสั้น จบในเล่มนะครับ
โปรดโหลดตัวอย่างประกอบการตัดสินใจ