กฎในการเป็นผู้ดูแลคฤหาสน์เสียงดนตรี เล่ม 1

"จะทำงานที่นี่น่ะ รู้จักแค่โมซาร์ตกับเบโธเฟนไม่ได้นะบอกไว้ก่อน แล้วก็ห้ามพูดเด็ดขาดเลยว่าเพลงคลาสสิกน่าเบื่อถ้านายยังไม่อยากโดนสายเปียโนรัดคอตาย จะเป็นผู้ดูแลที่นี่ต้องเทสต์ดีนะ"

นั่นคือสิ่งที่คุณเจ้าของบ้านบอกผมไว้ตอนที่ให้กุญแจมา

"ถึงจะบอกว่าผู้ดูแล แต่ก็เหมือนรปภ.เหมือนเจ้าของหอพักที่คอยคุมลูกบ้านละนะ ผีที่นี่ออกจะจู้จี้สักหน่อยเพราะงั้นผมยกสมุดกฎให้เลย ดูแลดี ๆ อย่าให้เขาตีกันนะครับไม่งั้นมันจะหนวกหู อ้อ เครื่องดนตรีในนี้มีราคาหลักแสนอยู่หลายตัว ระวัง ๆ ด้วยนะครับ"

เล่นพูดออกมาหน้าตาเฉยว่ามีผีแบบนั้นก็ไม่แปลกใจละนะว่าทำไมคนอื่น ๆ เขาลาออกกัน...

"ตราบใดที่คุณชอบบาค โชแปง มาห์เลอร์ ตาร์ตีนี คุณจะอยู่รอดปลอดภัยแน่นอนครับไม่ต้องห่วง"

บาคกับโชแปงน่ะรู้จักอยู่หรอก...แต่ใครคือมาเลอร์กับตาร์ตีนีล่ะนั่น?

หวังว่าผมจะมีชีวิตรอดปลอดภัยกับการทำงานที่นี่นะ... ตอนที่ผมคิดแบบนี้ จู่ ๆ เสียงบรรเลงออร์เคสตร้าก็ดังขึ้นจากในโถงใหญ่ของคฤหาสน์ราวกับต้อนรับผม