ดีกรีรักร้ายคุณชายมาเฟีย

“แม่หนูไม่ไปไม่ได้หรอคะ” ฉันพูดขึ้นเบา ๆ ก่อนจะส่งสายตาอ้อนผู้เป็นมารดาสุดฤทธ์ ก็ฉันไม่อยากไปนี่นา ทำไมแม่ฉันต้องบังคับให้ฉันทำในสิ่งที่ไม่ชอบด้วย ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ แม่จะตามใจฉันสักครั้งไม่ได้เลยรึไงกัน

“ไม่ได้ ยังไงแกก็ต้องไป รู้มั๊ยกว่าฉันจะส่งเสียแกเรียนที่นั่นได้ ฉันกับพ่อของแกต้องลำบากแค่ไหน แกต้องตั้งใจหาผู้ชายรวย ๆ มาเป็นสามีให้ได้รู้มั๊ย” นี่แหละประโยคที่ฉันเกลียดมากที่สุดในชีวิต ทำไมแม่ฉันต้องพยายามส่งเสียให้ฉันเรียนมหาลัยเอกชนชื่อดัง ที่มีแต่ลูกคุณหนูมีอันจะกินเรียน เพื่อให้ฉันหาแฟนรวย ๆ ... และนั่นทำให้ฉันพบกับโชคร้ายที่สุดในชีวิตเมื่อต้องเจอกับนายมาเฟียจอมเผด็จการและบ้าอำนาจ อยู่ ๆ ก็มาบีบบังคับให้ฉันเป็นผู้หญิงของเขา ที่วัน ๆ ก็สั่ง ๆ บังคับ ๆ อยู่นั่นแหละ ฉันเกลียด เกลียดผู้ชายที่ชื่อ ดีกรี