“Thanks, bud. I might’ve been too rush when it comes to love. But you got it, right? The feeling that if you let him off your hand, you might never meet him ever again. Let’s say I’m specialist at living all by myself, but there’s a moment I think I might not want to be alone the rest of my life.” (ขอบใจ กับเรื่องความรักฉันคงผลีผลามไป แต่นายเข้าใจใช่ไหม ไอ้ความรู้สึกที่ว่าถ้าปล่อยเขาหลุดมือไป เราอาจไม่ได้เจอกันอีก บอกก่อนนะฉันอยู่คนเดียวเก่ง แต่บางครั้งก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา ฉันคงไม่อยากอยู่คนเดียวไปทั้งชีวิตหรอกมั้ง)
“You’ve got the one to be with you, now.” (นายมีแล้ว คนที่จะอยู่กับนาย)
“Bad thing is I don’t know how long it will last.” (แย่ตรงที่ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานแค่ไหนน่ะสิ)
“Who knows. We can’t predict everything. Even if it’s you who know the best of yourself.” (ใครจะรู้ล่ะ เราพยากรณ์อนาคตทุกเรื่องไม่ได้หรอก ต่อให้เป็นนายที่รู้จักตัวเองดีกว่าใครก็เถอะ)
Yeah, that’s life.
Facebook
Twitter
LINE
