ตงซือ สตรีผู้ไร้รัก

ตงซือสูดหายใจเข้าปอดลึก นางนั่งตัวตรงรอคอยเพื่อที่จะให้เขาได้เห็นใบหน้านางได้ถนัดตา ใจนางสั่นไหว มือไม้สั่นเทา ค่อย ๆ มองม่านไม้ไผ่ที่กำลังถูกปลดออกไป

โครม!

ม่านไม้ไผ่กระแทกพื้นเสียงดังทว่าทุกคนกลับไม่ได้เหลียวมอง สายตาทุกคู่ล้วนจดจ้องไปยังสตรีที่เคยนั่งประจำอยู่หลังม่านโปร่งเขม็ง ทุกสรรพเสียงเงียบงัน ทุกการกระทำพลันหยุดนิ่ง

วินาทีนั้นเอง สีหน้าของเฟยหลงก็แปรเปลี่ยน เขาลุกขึ้นยืนและรีบจากไปทันที!

นางอัปลักษณ์แล้วอย่างไร?
โลกนี้จะมีผู้ใดเข้าใจคนอัปลักษณ์เช่นนางบ้าง