เล่ห์รักร้าย

“ให้ตายสิ!!! พ่อบอกว่าพวกผู้ชายมักจะนิสัยเสีย นี่มันจริง ๆ ด้วย” เธอพูดเสียงดังเหมือนตะโกน จนได้ยินไปถึงข้างนอก ดีไม่ดีใครผ่านมาแถวนี้ได้เข้าใจกันผิดหมด จะฤทธิ์เยอะเกินไปแล้ว
“เงียบก่อน เธอกำลังเสียงดังอยู่ ที่นี่มันโรงพยาบาล ไม่ใช่ในไร่ของเธอ”
“ทำไมต้องเงียบด้วย ในเมื่อหมอทำผิด หมอก็ต้องขอโทษ............”

ผมตัดสินใจทำบางอย่างเมื่อเธอไม่หยุดพูดสักที เพราะนี่คงเป็นทางเดียวแหละมั้งที่จะทำให้เธอเงียบได้

พึ่บบบ

อื้ออออออออออ

ผมกระชากแขนเล็กเข้าหาตัวก่อนจะก้มลงไปจูบที่ปากเล็กที่ชอบส่งเสียงน่าหนวกหูโดยไม่ให้เธอรู้ตัว ด้วยส่วนสูงที่ห่างกันมาก ทำให้ผมต้องโน้มตัวลงต่ำกว่าปกติ

เธอนิ่งเงียบไปหนึ่งอึดใจ ก่อนผมจะเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากเล็ก อยู่ ๆ ยัยนี่ก็ดีดดิ้นไปมาอย่างเอาเป็นเอาตาย แถมยังกระชากกระดุมเสื้อกาวน์ผมหลุดอีก จะแรงเยอะไปไหน